Hun video ‘Bop’, waarin de heren als Kraftwerk-achtige robots hun ding doen, heeft al iets meer dan 100.000 views op YouTube en toont perfect waar de heren heen willen. Brandt Brauer Frick tracht op You make me real het klassieke minimalisme van Steve Reich te verzoenen met opnametechnieken à la John Cage enerzijds en de hedendaagse elektronische clubscene anderzijds. Zich herhalende pianomelodieën worden gecombineerd met allerlei opgenomen organische geluiden. In ‘Bop’ geeft dat alleszins een resultaat om van te smullen. Jammer genoeg is niet elk nummer op de plaat van deze hoogstaande kwaliteit. ‘Caffeine’, ‘Paparazzi’ en ‘R.W. John’ hebben elk hun sterktes en hun zwaktes, maar overtuigen niet voldoende. Slechts op het einde van het album, waar de link met house en minimal grotendeels verdwijnt en we een meer experimentele vorm van muziek krijgen, wordt het opnieuw interessant. De akelige soundscape in ‘You make me real’ doet denken aan het legendarische album Drukqs van Aphex Twin, waar eveneens met schroeven en elastieken aan de piano werd gesleuteld om een apart geluid te creëren. Enkele hoopvolle akkoorden geven het gevoel dat we terug zonlicht zien na deze nachtelijke uitstap in de helse krochten van een onecht Berlijn. ‘Teufelsleiter’ weet dan weer de interesse te bewaren door de veelheid aan klassieke instrumenten die op subtiele wijze komen bovendrijven.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in de vele mogelijkheden die muziek te bieden heeft, is dit zeker en vast een luisterbeurt waardig, maar voor diegenen die zoeken naar een heel uitdagende plaat, raden we aan deze over te slaan. Hoewel ze voor originaliteit en vernieuwing de hoofdvogel afschieten, menen we dat dit idee waarschijnlijk het best live tot uiting komt.
The Great Bertholinis - Gradual Unfolding of a Conscious MindHet persbericht bij het nieuwe album van The Great Bertholinis begint met...
Triggerfinger - All This Dancin' Around In de Antwerpse band Triggerfinger komt een flink aantal jaren ervaring...