2010-11-19
Het persbericht bij het nieuwe album van The Great Bertholinis begint met een citaat waarin wordt gezegd dat de band met gemak het werk van Kaizers Orchestra overtreft. Hiermee schept de Duitsland afkomstige band nogal hoge verwachtingen en deze worden op Gradual Unfolding Of A Conscious Mind - Part 3 helaas niet waargemaakt. De muziek van The Great Bertholinis heeft een duidelijk Oost-Europese inslag, maar is tegelijkertijd vrij poppy. Dit geldt zeker voor ‘I Am Can’, ‘Puzzle With A Million Thoughts’ en het uptempo ‘Lucky Pinto’. Hierbij is ook de productie vrij glad, waardoor het geheel nogal gelikt overkomt.
Ondanks het gebruik van veel verschillende instrumenten gaat de band nergens over de top of laten ze de muziek even lekker schuren. Zelf in het vrij stevige eind van de slepende song ‘Run To Hide’ vliegt The Great Bertholinis niet echt uit de bocht. Desondanks is dit wel één van de betere songs op het album. Ook ‘Zucker Serenade’, met duidelijke zigeuner-inslag, is een goede song en hetzelfde geldt voor ‘Lost The Key’, dat net als ‘Run To Hide’ en vrij stevig eind heeft. De licht aan The Beatles refererende afsluiter ‘Bright Days’ is ook een leuk nummer.
Ondanks een paar uitschieters weet Gradual Unfolding Of A Conscious Mind - Part 3 als geheel niet te overtuigen. Dit komt voor een belangrijk deel door de veel te gladde productie en daarnaast maken de meeste songs gewoon niet al teveel indruk.
Max Sedgley - Suddenly EverythingDe Britse dj en producer Max Sedgley moet bij het internationale publiek...
Brandt Brauer Frick - You Make Me Real Wanneer een beroemdheid als Kanye West je video op zijn blog post, moet je...