2010-11-30
De Britse dj en producer Max Sedgley moet bij het internationale publiek nog een beetje doordringen, maar toch heeft hij al enkele verdiensten op zijn conto staan. ‘Happy’, zijn grootste succes tot op heden, schopte het zelfs tot begingeneriek van Euro 2004 op de Britse zender ITV. Verder staat de man bekend als ex-drummer van Roni Size en als frontman, percussionist en toetsenist van de formatie Max Sedgley and the Shoots. Voor zijn nieuwste soloalbum Suddenly Everything deed hij dan ook even beroep op de zangeres van zijn band, de soulvolle Tasita D’Mour.Vanaf het eerste nummer wordt al duidelijk waar Sedgley naartoe wil. ‘Something Special’ klinkt zodanig aanstekelijk dat het meteen op de radio gedraaid kan worden. Met een mix van electro, funk en pop, die bovendien op voortreffelijke wijze geproducet werd, is dit overigens best mogelijk. Daarbij komt nog eens dat Tasita D’Mour een zodanig krachtige stem heeft dat ze de nummers extra peper geeft. Waar Sedgleys werk in sommige nummers als Jamiroquai met vrouwelijke vocalen klinkt, verrast hij in andere nummers dan weer door licht van koers te wijzigen. Zo start ‘What I’ve got to do’ nog met de soul van D’Mour, om over te schakelen naar drum ’n bass, waar hij duidelijk refereert naar zijn tijd bij Roni Size. Niet ieder nummer haalt een torenhoog hitpotentieel, zoals onder andere ‘Now I’ve found you’, ‘Superstrong’ en ‘Be good for me’, maar toch mag duidelijk zijn dat er in ieder nummer enkele goede elementen te vinden zijn. De absolute topper van het album, namelijk ‘Sound Boy’, wordt opgeluisterd door de voorbijrazende rhymes van grime koningin Tor Cesay. Het nummer nestelt zich rond je lichaam als een boa constrictor en brengt je hoofd op hol als Tony Montana’s snoepgoed. Voorts ligt het ‘déjà entendu’-gehalte nogal hoog in ‘Watcha Doin’?’, doordat de stijl van gastartiesten QNC enorm doet denken aan Will Smith, die zijn grappige zelf een tiental jaar terug vereeuwigde in gelijkaardige poppy old skool hiphop tunes. Wel moeten we toegeven dat we te maken hebben met commerciële, hapklare muziek, die weliswaar haar effect niet mist.
Voor iedereen die wel eens wat lichter lust, is dit alvast een aanrader. Max Sedgley maakt heel veel kans om met zijn gevarieerde stijl met vast geluidenpalet de radio te halen en het is hem van harte gegund. Afzonderlijk bieden de nummers misschien iets te weinig variatie, maar ze zijn aanstekelijk en het totaalbeeld van het album is uitdagend genoeg door zijn verscheidenheid. De aartslelijke roze cover moet je er dan maar gewoon bijnemen.
Suicidal Tendencies - No Mercy Fool! The Suicidal FamilyNo Mercy (Venice, California) werd in 1982 opgericht door Mike Clark en nadat...
The Great Bertholinis - Gradual Unfolding of a Conscious Mind Het persbericht bij het nieuwe album van The Great Bertholinis begint met...