Zwart Licht - No Juju Recensie op Podiuminfo

2010-11-11 Bliksemschicht sloeg in 2009 in als een bom en gelukkig komt Zwart Licht in 2010 weer met nieuw materiaal. No Juju is 'Wonderbaarlijk Wapenfeit' nummer drie. Geen zorgen, er is geen reden om te schrikken, nummer twee moet gewoon nog verschijnen. De EP No Juju heeft gewoon even voorrang gekregen over Leroy Draait Door.

Bliksemschicht was een plaat waar ik destijds erg aan moest wennen. De aparte flow van Akwasi en de dubstep die nog redelijk nieuw was voor Nederlandse begrippen, het moest allemaal even beklijven. Na deze eerste afwachtende reactie ben ik volledig om en keek ik zelfs vol verwachting uit naar nieuw werk van Zwart Licht. Er zijn niet veel dubstep groepen in Nederland, en ondanks het ontbreken van bekende concurrentie legt het drietal de lat steeds hoger voor zichzelf. In de aanloop naar hun EP zijn er enkele nummers vrijgegeven als zoethoudertjes voor de fans. Dit is heel aardig van de heren, maar dit houdt helaas ook in dat er op de EP van No Juju weinig echt nieuwe nummers te vinden zijn. De kwaliteit van de nummers maakt gelukkig alles goed.

De plaat begint met een heel donker nummer. 'No Juju' is een nummer wat bijna volledig gedragen wordt door Producer Hayzee. De rap bestaat uit slechts enkele losse kreten ter ondersteuning van de sfeer. Het nummer 'Blazin’, wat hierop volgt is een van de nummers die al bekend was. Het is een wat rustiger nummer, waarin wel plek is voor raps, die het nummer dan ook helemaal afmaken. Stem en beat lijken elkaar volledig aan te vullen. Dit is helaas niet het geval op 'Big Choon', waar in het einde van het nummer een soort skit over de beat heen is gezet. Skits hebben zelden mijn goedkeuring, maar voor mijn gevoel dwars door een nummer heen en ook nog eens op een EP zijn ze wel heel erg grote verspilling van de tijd. 'Still Tippin’/ Nitroid' eindigt dan juist hard, met een zeer uptempo beat. Een gastoptreden van zangeres Sarah-Jane Wijdenbosch op 'Geau, Geau' geeft dit nummer dan juist weer een heel zangerige en luchtige sfeer op de verder toch duistere en donkere EP, ook is het waarschijnlijk het rustigste nummer op de cd. Hierna gaat Hayzee gelukkig weer lekker los. De harde donkere dubstep krijgt uiteindelijk een dikke climax in 'Mosquitos'. Hayzee weet van de dubstep een beat te maken die het midden houdt tussen drum and bass en gabber. Gelukkig is dit niet het einde van de EP, er staan nog maarliefst drie bonustracks te wachten. Niet verborgen, maar gewoon open en bloot, zoals ik dat het liefste zie. Het laatste nummer 'Domboh' is niet het grootste hoogstandje op de cd, maar de twee andere bonustracks; 'Big Choon remix' en 'Tafels remix' met D.Lipps, Rico en Zo Moeilijk zijn wel twee hele lekkere nummers.

Uiteindelijk is No Juju een hele dikke dubstep plaat geworden, in Nederland nog uniek, maar los van het genre gewoon een dijk van een plaat. Hayzee is een top producer en zet een uitermate mooi product neer. De rappers spelen hierdoor soms een wat ondergeschikte rol. Akwasi heeft op Bliksemschicht echter al laten zien dat hij ontzettend goed is en Leeroy zal zijn shine op zijn Wonderbaarlijke Wapenfeit 2 wel pakken.

Eerdere recensies van Zwart Licht:
- 12-02-2009: Bliksemschicht.

Recensent:Willem Swinkels Artiest:Zwart Licht Label:TopNotch