Moke - Moke + Metropole Orkest Recensie op Podiuminfo

Moke + Metropole Orkest - Moke + Metropole Orkest

2010-10-27 Toen Moke voor het eerst op het toneel verscheen, werden ze met open armen door de Nederlandse muziekindustrie ontvangen. Logisch natuurlijk, want hoeveel Hollandse bands als Moke waren er destijds? Vijf Amsterdamse mannen, op podium vrijwel altijd netjes in pak met stropdas. En dan die muziek: strakke britpop die bij debuut album Shorland nog werd bejubeld, maar bij opvolger The Long & Dangerous Sea alweer werd neergeschoten. Nederland was na twee jaar Moke (in clubs, op 3FM, op TMF, op Lowlands, op Pinkpop) namelijk nogal Moke-moe. En gezien we nu weer een jaar verder zijn en Moke nog steeds geen pauze heeft ingelast, heeft onze vermoeidheid weinig ruimte gekregen om uit te slapen.

Moke hoopt ons wakker te schudden door extra gas te geven. Dit jaar traden ze drie keer op met het Metropole Orkest en het album Moke + Metropole Orkest is de samenvatting van die samenwerking. De cd bestaat uit vijftien nummers, waarvan slechts twee gezien kunnen worden als nieuw werk. Maar daar zit echter een addertje onder het gras, want zowel de single ‘Survive’ als het verrassend goed uitpakkende ‘Enjoy The Silence’ zijn covers. De resterende plaatsen op de tracklist worden bezet door live-uitvoeringen van Moke-nummers, opgenomen tijdens het optreden op Pinkpop. Bij voorbaat valt dus al te concluderen dat Moke + Metropole Orkest geen cd is die de Moke-vermoeidheid beëindigt.

Helaas komt dat niet alleen door het gebrek aan nieuw materiaal, maar ook door het gebrek aan verandering in de muziek van Moke na de toevoeging van het Metropole Orkest. ‘Switch’, ‘Love My Life’, ‘Black & Blue’, het zijn allemaal nog precies dezelfde nummers, maar dan met extra viool, wat hier en daar voor net iets meer drama in de muziek zorgt. Het plusteken in de album titel blijkt meer te zijn dan slechts een symbool. Het is negentig procent Moke plus tien procent Metropole Orkest. De rollen zijn niet evenredig verdeeld en gezien het talent van het orkest is dat een gemiste kans.

De show op Pinkpop werd door veel mensen (inclusief uw recensent) beschouwd als de generale repetitie, omdat het de eerste keer was dat de band met het orkest optrad. De twee spelende partijen waren niet helemaal goed op elkaar afgestemd, de gitaren stonden te hard, dat soort foutjes. Tijdens het concert in de Heineken Music Hall op 9 oktober klonk het allemaal alweer een stuk beter. Moke + Metropole Orkest is nog geen week na dat optreden uitgebracht. Het is wellicht slimme marketing, maar een domme muzikale keuze, omdat het de kwaliteit van het album omlaag trekt. Moke’s label had het uitbrengen van de cd eigenlijk moeten uitstellen en het beste optreden (die in de HMH) erop moeten zetten.

Moke + Metropole Orkest is best een aardige introductie-cd voor mensen die de band nog niet kennen, omdat de beste nummers van hun twee albums op de tracklist staan. Ook is het zeldzaam dat een Pinkpop-optreden als live-cd wordt uitgebracht, wat voor impulsieve aankopen kan zorgen onder mensen die goede herinneringen aan het festival weekend hebben. Het is echter geen plaat die nieuw leven blaast in de stijve Moke-muziek waar we allemaal zo moe van zijn geworden de laatste jaren.

Eerdere recensies van Moke:
- 9-10-2009: The Long & Dangerous Sea;
- 24-04-2007: Shorland;
- 15-06-2008: Shorland, Festival Edition.

Recensent:Randy Timmers Artiest:Moke Label:Pias