The Script - Science & Faith Recensie op Podiuminfo

2010-10-29 Het uit Ierland afkomstige The Script is zo’n bandje waar iedereen van lijkt te houden. Toen een 3FM-dj eind 2008 de single ‘The Man Who Can’t Be Moved’ draaide, werden duizenden Nederlanders meteen fan van hun mix van pop, rock en rap. Een uitverkocht concert in de grote zaal van de Melkweg volgde en een paar maanden later stond The Script op Pinkpop, waar de band ondanks dat zanger Danny O’Donoghue ziek was, een prachtig optreden gaf. Gedurende het jaar daarna, veroverden ze overal waar ze optraden de harten van het aanwezige publiek. En naast concerten waar hun naam zelf bovenaan de affiche stond, verzorgden ze ook de voorprogramma’s van giganten als U2 en Paul McCartney.

Science & Faith is het tweede album van The Script en biedt luisteraars vooral meer van het goede. De cd bouwt voort op wat de band al liet horen op de titelloze debuut plaat en staat dus vol met zachtaardige alternatieve pop/rockliedjes. De kracht van de beste nummers van The Script zit hem in het refrein. En alles wat je hoort voordat het refrein wordt ingezet, is alleen maar het weggetje naar dat moment toe. De eerste single, ‘For The First Time’, is hier een goed voorbeeld van. Het nummer start met een intro op de piano (“she’s all layed up in bed with a broken heart...”), dan krijgen we het bruggetje (“drinking old cheap bottles of wine, shit talking, up all night...”), en vervolgens, woesh-flits-boem, het vuurwerk; “We just now got the feeling that we’re meeting... for the first time.”

De kwaliteit van de liedjes van The Script hangt vooral samen met de omvang en de kwaliteit van het refrein. En net als bij het eerste album het geval was, betekent dat ook bij Science & Faith dat niet ieder nummer even goed uitpakt. Zo is ‘This = Love’ hét dieptepunt van het album. Het refrein bevat cliché songteksten en het geheel wordt dan ook nog eens afgesloten met een gerapt couplet dat zich het best laat omschrijven als ‘wiggerig’. Gelukkig is dit de enige rotte appel in de fruitmand.

Hoewel Science & Faith zijn mindere momenten kent, biedt het vooral een opeenvolging van prachtig gezongen liedjes die briljant in elkaar zijn gezet. Danny O’Donoghue is beter bij stem dan ooit tevoren en ook zijn teksten graven over het algemeen dieper dan op de debuut plaat. Dat The Script ermee staat of valt, doet dus alleen maar hopen dat ze het talent om een goed refrein te schrijven niet verleren.

Eerdere recensies van The Script:
- 25-11-2008: The Script.

Recensent:Randy Timmers Artiest:The Script Label:Sony Music