Net als op het eerste album is ook op The Space Without Anxiety weer een combinatie van elektronische muziek met live instrumenten als drum, didgeridoo en djembe te horen. De zware zang, praatcombinatie van Wood, gecombineerd met de aparte keuze van instrumenten geeft de muziek een heel experimenteel geluid. De vocalen zijn doorleefd, en geven het geheel een wat zwaarder tintje. Desondanks stoot het de luisteraar niet af. Ergens doet het ook wel denken aan muziek van Faithless. Het is veelal rustige, maar toch dreigende muziek met een beat. Muziek waarop de ene keer een elektrische gitaar overheerst en die de andere keer ondanks de akoestische gitaar weer tegen triphop aan hangt. Op de gehele cd heerst een aparte sfeer zonder dat de heren muzikanten expliciet en extravagant de kunstenaar uit gaan hangen en de luisteraar van zich vervreemden. Er wordt op het artistieke randje gelopen zonder er ooit overheen te stappen. En hoewel je wel merkt dat dit geen standaard muziek is, zijn het toch gewoon nummers van rond de drie minuten gebleven. Nummers die ook nog eens allemaal bij elkaar passen. Het is geen zware kost geworden en aangezien de cd ontzettend goed in elkaar gezet is, verdient hij veel meer aandacht en ruimte op het internet dan dat er nu te vinden is.
Waarom Wood met deze cd wederom niet in het nieuws is geweest, blijft voor mij een raadsel. Er worden producten uitgebracht die minder interessant zijn en stukken minder vernieuwend die wel kranten halen. Wood verdient veel meer aandacht dan dat er tot nu toe gegenereerd is!
Eerdere recensies van Wood:
- 17-07-2007: Wood.
The Orb - Metallic Spheres (met David Gilmour)Er zijn mensen die The Orb niet kunnen smaken. ‘Te vaag’, ‘te ijl’, ‘te...
Uncle Frankle - Discrepancies Discrepancies is Uncle Frankle ’s tweede e.p., na de uitstekend ontvangen...