Niets is echter minder waar. Track een, 'Katherine Hurley', begroet de luisteraar wellicht direct met een harde gil, maar de gitaren worden hierna als motoren opgestart. Het is meteen duidelijk: dit wordt een vliegensvlugge headtrip. 'I Feel Like A Million' en 'Grace' zetten het feestje in een nog hogere versnelling voort. Om de haverklap komt er een donderende gitaarsolo voorbij, maar het tempo daalt zelfs na deze instrumentale stukken nooit. Ruimte voor een adempauze is er niet.
De humor van Sunnpimp, is dat ze die indruk zo nu en dan wel willen wekken. Zowel 'Goodbye' als 'Rubber Roulette' beginnen stilletjes en met aparte instrumenten, suggererend dat de sneltrein al weg is. Maar na nog geen drie secondes blijkt dat de sneltrein juist net is aangekomen. Misleiding lijkt een vaste daad voor de band, want hoewel ze zich presenteren als metalact, blijkt ook dat wel mee te vallen. Ze rocken snel, maar staal-hard wordt het nergens.
Ampvitamin is een meer dan degelijk debuut voor Sunnpimp. Het is een lekkere, maar vooral vlotte plaat, die met iets meer dan 25 minuten in lengte net niet te lang door dendert. Mocht de band ooit een langere cd gaan opnemen, dan moeten ze er voor waken dat ze het niet te eentonig laten worden. Een enkeltje Den Haag - Rotterdam is met een sneltrein goed te doen, maar van langere afstanden zonder overstap wordt een mens moe.
Mezzoforte - VolcanicHet was in 1983 dat Mezzoforte haar grootste hit had, met 'Garden Party'...
Tududuh - Yeah Yeah Yeah Tududuh heeft zich ontwikkeld van het soloproject van zanger/gitarist...