RECENSIE: My Chemical Romance - Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys

My Chemical Romance - Danger Days: the true lives of the fabulous killjoys
recensie cijfer 2010-11-22 Vergeet alles wat je ooit van en over My Chemical Romance hebt gehoord. De - tegenwoordig vier - mannen uit New Jersey, USA, zijn terug van weggeweest en hebben het roer totaal omgegooid. Nadat in 2006 het concept album The Black Parade verscheen, over een terminale kankerpatiënt, hebben ze anderhalf jaar non-stop gepromoot en getourd. Aan het einde van deze periode waren ze moe, depressief en toe aan een lange pauze. Niet zo vreemd als je avond na avond zingt over doodgaan en afscheid nemen. Na een jaar van spelen in gelegenheidsbandjes en albums opnemen met side projects, stripboeken tekenen, trouwen en kinderen krijgen dook de band de studio in om een album te schrijven. Dat album is nooit afgemaakt. De band was een eind op weg, maar was niet blij met het materiaal. Het was te saai, te veilig, en werd uiteindelijk overboord gegooid. Als tegenhanger schreven ze ’Na Na Na (Na Na Na Na Na Na Na Na Na)’, waarna de juiste creatieve toon gezet was en er in rap tempo nog vier nummers ontstonden. Enkele nummers van het eerder geschreven werk werden opgeleukt in dezelfde stijl en nu ligt het geheel in de winkel: Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys.

De Killjoys zijn de alter ego’s van de bandleden: Party Poison (zanger Gerard Way), Kobra Kid (bassist Mikey Way), Jet Star (gitarist Ray Toro) en Fun Ghoul (gitarist Frank Iero). Drummer Bob Bryar maakt sinds begin 2010 geen deel meer uit van My Chemical Romance en de band heeft aangegeven voorlopig geen vaste drummer te zoeken. De setting van het album is 2019. Waren de drie voorgaande albums vooral zwart, wit en rood, Danger Days is erg kleurrijk. Dat was al te zien in de videoclip van eerste single ’Na Na Na (Na Na Na Na Na Na Na Na Na)’ en klinkt ook door in de overige nummers. Het is uptempo, vrolijk en dansbaar. Weg met dat depressieve emo-gedoe, kom van die bank en beweeg! Dat geldt ook voor ‘Party Poison’, ‘DESTROYA’ en vooral ‘Planetary (GO!)’, dat bol staat van electronische snufjes. Het geheel wordt aan elkaar gepraat door Dr. Death Defying, die in drie interludes een verhaaltje vertelt.

Tweede single is ‘SING’, een wat rustiger nummer waarin wordt opgeroepen om je zorgen weg te zingen. Ook een langzamer tempo hebben ‘The Only Hope For Me Is You’ en het zeer relaxte ‘Summertime’. Van een heel ander kaliber is ‘S/C/A/R/E/C/R/O/W’, wat haast een Smashing Pumkins-achtige sound heeft. Afsluiter ‘Vampire Money’ gaat over de vampier-hype die op dit moment volop bezig is. My Chemical Romance is gevraagd om een nummer te leveren voor de soundtrack van de Twilight-films, maar de band heeft geweigerd hieraan mee te werken omdat het niet bij hen paste. Dit nummer bevat een knaller van een gitaarsolo door Jet Star-Ray Toro.

Voor de fans van het eerste uur zal Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys flink wennen zijn. De link met het eerdere materiaal is soms ver te zoeken. Over het algemeen klinkt het echter nog steeds als My Chemical Romance, maar dan de opgewekte versie. Een aangename verandering!


Eerdere recensies van My Chemical Romance:
- 01-12-2006: The Black Parade/.
Recensent:Imre Veen Artiest:My Chemical Romance Label:Warner
Nina Kinert - The Red Leader

Nina Kinert - Red Leader DreamIk heb er altijd wel respect voor, als een artiest zich weet te vernieuwen....

Various - ‘Soma Compilation 2011’

Various - Soma Compilation 2011 Het moet gezegd: Soma Quality Recordings is één van die weinige nog...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT