2010-11-23
Kanye West is geen rapper, hij is een rockster. Van het weer populair maken van het opzichtelijke sampelen in hip-hop-beats tot het uitbrengen van grootse albums als Late Registration, Kanye draait zijn hand niet om voor het op scherp zetten van de muziekindustrie. Zelfs voordat zijn stem te horen was, creëerde hij al tijdloze albums, met als beste voorbeeld Jay-Z’s The Blueprint. En dan zijn er nog de controverses: “George Bush doesn’t care about black people.” Of nog memorabeler: “Yo, Taylor. I’m really happy for you and Imma let you finish, but Beyonce had one of the best videos of all time!”Na het Taylor Swift-incident in 2009 kon Kanye de kritiek even niet meer aan. Een tour met Lady Gaga werd geannuleerd en een aantal maanden liet de trotse inwoner van Chi(cago)-city niets meer van zich horen. Het duurde echter niet langer dan noodzakelijk voordat de eerste berichten over hem weer opdoken. Er zou een nieuw album in de maak zijn, want hij was gespot in de studio van Justin Vernon (Bon Iver). En toen ging het ook meteen snel. Kanye verscheen op Twitter, zogenaamd als een herboren man. Er ontstonden al snel nieuwe controverses. Maar boven alles, verscheen er nieuwe muziek.
En nu, applaus: Kanye is back. Zijn vijfde plaat, My Beautiful Dark Twisted Fantasy, is niets minder dan briljant. Het album is toegankelijk, persoonlijk, experimenteel, pop, hip-hop, rock, r&b, intiem en groots tegelijkertijd. Van knallende punchlines tot aanstekelijke flows, van Afrikaanse drums tot klassieke violen, van chopped and screwed hip-hop-effecten tot een drie minuten durende mix van distorted gitaar en zang door een voice decoderbox, My Beautiful Dark Twisted Fantasy telt slechts dertien tracks, maar zit barstensvol creativiteit en genialiteit, vertaald naar zowel grote gebaren als kleine nuances.
Een goed voorbeeld van zo’n groot gebaar is ‘All Of The Lights’, waarop elf verschillende gastartiesten een bijdrage aan het refrein leveren. Niet alleen hoor je een prachtige samensmelting van de stemmen van o.a. John Legend, Charlie Wilson en Tony Williams, het nummer heeft ook een monsterlijke beat waar iedere Dr. Dre-fan mee om de oren mag worden geslagen. ‘Monsterlijk’ is ook de juiste omschrijving voor ‘Monster’, de track die de carrière van vrouwelijke gast-rapper Nicki Minaj heeft gelanceerd. Niet alleen heeft ook dit nummer een beat om van te watertanden, de lyrics zijn waanzinnig sterk: “Have you ever had sex with a pharaoh? I put the pussy in a sarcophagus!”
En dan zijn er dus de kleine nuances, zoals de zware, vervormde stem die het refrein van ‘Hell Of A Life’ op de achtergrond meezingt. Of het instrumentale middenstuk van ‘Devil In A New Dress’, een nummer dat al maanden geleden op internet stond, maar dan minus de gastbijdrage van Rick Ross. In plaats van irritante skits, zit er aan het einde van het John Legend-duet ‘Blame Game’ een lange, hilarisch sketch van Chris Rock (“I’m a shoot a bootlegger!”). In ‘Gorgeous’ verandert de gitaar riff op de achtergrond in een solo wanneer Raekwon begint te rappen. En zo kunnen er nog tientallen geniale aspecten genoemd worden die waarschijnlijk niet direct door iedere luisteraar opgemerkt gaan worden, waardoor het album na tien keer beluisteren nog steeds een ontdekkingstocht kan zijn.
Al deze redenen maken My Beautiful Dark Twisted Fantasy de beste cd die Kanye West tot nu toe heeft uitgebracht. Het is, zonder twijfel, ook het beste album van het jaar 2010. Alleen de tijd kan ons leren of we er over vijf jaar nog steeds zo over denken, maar één ding is zeker: er is vandaag de dag geen rockster op aarde die hier aan tipt.
Gabriel Rios - The Dangerous ReturnHet is inmiddels al een tijdje geleden dat we Gabriel Rios leerden kennen....
Brian Eno - Small Craft On A Milk Sea’ Brian Eno is een instituut. Hij gaf ambient z’n naam, vervaagde de grens...