Lambada is cd numero drie en de eerste plaat sinds de band tekende bij een nieuwe platenmaatschappij, Warner Chappell Publishing. Er is muzikaal gezien weinig veranderd. Nog steeds combineert Trip Fontaine moeiteloos punk met invloeden uit andere genres, waaronder popmuziek. Heftig twee minuten werk als ‘No Guts’, wordt afgewisseld door toegankelijkere nummers als ‘The Latest Type Of Flu’, waarin de synths in orgelmodus de gitaren inleiden, in plaats van dat dit geweld aan één stuk door wordt ingezet. Het gevarieerde aanbod aan muziekstijlen zorgt ervoor dat je als luisteraar 42 minuten lang op scherp staat. Lambada verveelt in dat opzicht nooit.
Het zorgt er echter ook voor dat het geheel niet altijd lekker weg luistert. Zoals ook al het verhaal was met debuut-cd Lilith, ontstaat ook op Lambada van track-tot-track het idee dat hier niet één, maar drie verschillende bands aan het werk zijn. Het is alsof je luistert naar een compilatie van de drie meest belovende punk-acts van Duitsland. De één net iets harder, meer experimenteel of toegankelijker dan de ander.
Al met al is Lambada een meer dan aardige cd met veel variatie, maar geen plaat die Trip Fontaine naar nieuwe hoogtes gaat brengen. Het gebrek aan een duidelijke eigen sound heeft als resultaat dat het eigenlijk weinig uitmaakt wie de liedjes heeft opgenomen. En helaas is het daardoor ook een plaat die erg makkelijk vergeten wordt.
Eerdere recensies van Trip Fontaine:
- 29-03-2008: Dinosaurs in Rocketships.
The Poodles - In the Flesh The Poodles is en blijft nog steeds de live band bij uitstek. Wie deze...
Stroave - Options Stroave komt uit zuidelijk Nederland en bestaat sinds 2007. Sindsdien werd...