2010-12-28
Vlak voor de eindstreep van 2010 werd ondergetekende blij verrast met een puike cd van vaderlandse bodem. Het gaat hierbij om Beneath The Surface het tweede album van Fruit Of The Original Sin, een band uit Nijmegen. Het kwartet is het geesteskind van zanger/gitarist/toetsenist Freek Philippi die de band in 2006 oprichtte. In de periode tussen het debuut uit 2006 en de nieuwe plaat werd de volledige band, uitgezonderd Philippi, vervangen en bestaat de band momenteel verder uit Ester Nass (gitaar toetsen), Lex Koopmeiners (bas) en Wouter Maalcke (drums).
Het geluid van Fruit Of The Original Sin is redelijk divers, waarbij de band zelf Smashing Pumpkins, Nine Inch Nails en My Bloody Valentine als voornaamste invloeden noemt. Voeg daar gerust Ministry, Oceansize en Nerve (het industrial project van Tom Holkenborg) aan toe en je weet wat je kunt verwachten. Liefhebbers van deze stijlen gaan zich met dit schijfje niet vervelen, dat is zeker. De soms snoeiharde Industrial passages worden door postrock-achtige stukken afgewisseld. Daarbij neemt het gebruik van, soms behoorlijk vervormde, elektronica een belangrijke plaats in. Philippi heeft een bezwerende stem die vooral in de rustige stukken de kant van Billy Corgan (Smashing Pumpkins) opgaat. Door de afwisseling wordt het nergens saai en blijft de onderhoudende muziek altijd spannend.
De plaat begint met een instrumentaal stuk dat ‘Sink Until I Drown’ heet en waarvan het thema ook het afsluitende ‘Beneath The Surface’ domineert. Daar tussen zitten tien prachtige songs die zonder uitzondering allemaal indruk maken. Zo laveert ‘Exit’ tussen My Bloody Valentine-achtige toegankelijkheid en zware industrial riffs. Het door elektronica gedomineerde militante geluid van ‘Skywarp’ geeft de luisteraar het gevoel in jaren tachtig te zijn beland, en is het best te omschrijven als een kruising tussen Joy Division en Killing Joke. Het lange ‘No More Blue Tomorrows’ begint als een vurig industrial epos, maar het nummer draait plotseling 180 graden en lijkt ineens op een rustige song van The Smashing Pumpkins, waarna vervolgens de heftige uitbarstingen weer terugkeren. Wat een waanzinnig mooi nummer en wat een lef om dit op te nemen. Het absolute hoogtepunt van het album! Ook ‘Ghost’ is redelijk rustig, maar betoverend en bezwerend en maakt door de persoonlijke tekst veel los. Een ander hoogtepunt is het geweldige ‘Cold Face’ dat wel wat de kant van Nerve opgaat
Fruit Of The Original Sin weet een heel eigen geluid te creëren en klinkt on-Nederlands goed. Deze band kan het met de nodige promotie (door een goed label) nog ver schoppen. Beneath The Surface is een ijzersterke en verslavende plaat, zonder één zwak moment.
Flo Rida - Only One Flor Part 1Wat doe je als je naam Flo Rida is en je na twee hits wilt bewijzen dat je...
Depedro - Nubes de Papel De band Depedro is een samenwerkingsproject tussen de Spaanse zanger...