2010-12-22
De Engelsman Matt Elliott besloot onlangs, na tien jaar folk songs te hebben gespeeld, dat het tijd was om terug te keren naar zijn roots: elektronische muziek vol klassieke invloeden. Het lijkt een rare stap, van folk naar electro, maar voor Elliott is het eigenlijk alleen maar logisch. Hij begon zijn carrière namelijk in het genre onder de noemer The Third Eye Foundation, maar besefte al snel dat het niet de juiste tijd was voor zijn lange, ietwat aparte arrangementen. Maar 2010 is het jaar waarin de vreemde muziek van bands als Deerhunter en Animal Collective als heel normaal wordt gezien. En hoewel The Third Eye Foundation een stapje verder zet dan deze indierockers, lijkt het vandaag de dag wel een goede tijd te zijn voor Elliott's kunstwerkjes. Zijn eerste elektronische album in tien jaar tijd heet The Dark en bevat vijf nummers die respectievelijk elf, tien, acht, negen en vijf minuten lang voortkabbelen. Maar eigenlijk kan men The Dark niet opsplitsen in vijf vrijwel gelijke stukken. Het is een totaalervaring die rustig begint met de pianonoten van 'Anhedonia', maar die aan het einde van de rit is getransformeerd in een brullend beest genaamd 'If You Treat Us All Like Terrorists We Will Become Terrorists'.
De muziek van The Third Eye Foundation ontwikkelt zich gaande weg. Prachtig zijn bijvoorbeeld de invloeden vanuit de klassieke muziekhoek, die pas hun gezicht laten zien aan het einde van een los arrangement en vervolgens worden meegenomen naar het volgende nummer, waar ze na afbraak door constant van vorm veranderende drumbeats weer uit het zicht verdwijnen. The Dark bevat ook sterk emotionele momenten, zoals de dramatische opening van 'Closure'. Filmmuziek, maar niet dertien in een dozijn zoals de gemiddelde OST.
Ondanks al zijn schoonheid, is The Dark niet voor iedereen weggelegd. Het is muziek die te gecompliceerd is om er vluchtig naar te luisteren. Het is muziek waar je voor moet gaan zitten, ook omdat het beluisteren van individuele tracks afdoet aan de sublieme luisterervaring die de plaat in zijn totaal biedt. Kortom, een zware krat topmuziek voor de aandachtige luisteraar die wel tegen een stootje kan.
Oriol - Night and DaySinds een paar jaar beleeft Planet Mu een boost op releasevlak en werd het...
Too Tangled - The Magic Got Killed Too Tangled is een vrij nieuwe band uit Gent, bestaande uit man/vrouw-duo...