2011-01-03
Sinds een paar jaar beleeft Planet Mu een boost op releasevlak en werd het gaandeweg weer één van de meest prominente labels in de electronica. Opgestart in 1998 door Mike Paradinas (ook bekend als µ-Ziq, Jake Slazenger, Tusken Raiders en Gary Moscheles) bleek het label al snel medium voor heel wat abstracte releases, nooit ver weg van drum’n’bass, neo-electro, grime of breakcore. Je was kortom nooit helemààl zeker of een nieuwe Planet Mu een nieuw record aan bpm’s zou vestigen, dan wel simpelweg zou weten te ontroeren. Venetian Snares’ Rossz Csillag Alatt Született ambieerde beide, en geldt nog steeds als een classic in zijn genre. Maar afgelopen jaar rolden een paar bevreemdend poppy plaatjes van Internal Tulips en Starkey van de band, en dat was nieuw. Daarmee komen we tot wat zo ongeveer de trend van 2010 was: melodische nostalgie. Vraag maar aan Oriol. Oriol Singhji werd geboren in Barcelona, groeide op in de UK, studeerde muziek in Boston, en pendelt inmiddels tussen Cambridge en Londen. Te horen aan Night And Day pikte hij onderweg een breed scala aan stijlen op: je hoort zowel 70s jazz en disco, 80s r&b, funk, electro en hip hop, tot nineties house met flink funky, melodische inslag. Melodieën staan hoe dan ook voorop bij deze plaat, alsof Oriol voor funk wil zijn wat chillwave voor pop is. Want funk lijkt wel ’s mans grootste liefde.
Wie fan is van J.Dilla of Mantronix, Onra of Dam-Funk kan eigenlijk niet voorbij aan deze plaat. Ze weet zowel te raken in haar opgewekte, zonnige flow (‘Joy FM’) als in haar ritmisch-melancholische inslag (‘Night And Day’). ‘Spiral’ klinkt als John Beltran in een jazz trip (goed, die break kon nèt even spannender), ‘Jam’ als Dam-Funk bij 40°C in Orlando, en terwijl ‘Coconut Coast’ als een slak over de vintage synths kruipt krijg je zowel hints naar Herbie Hancock als Stevie Wonder. Eén klein gemis: live vocals zijn er niet. Maar dat wordt met die slick melodieën ruimschoots gecompenseerd.
Night And Day koppelt zachtheid aan punch en dromerigheid aan een on earth urban feel. Net daarom heb ik deze plaat in high rotation en verdient Oriol je aandacht.
Solar Bears - She Was Coloured InIk gaf het eerder aan: 2010 is voor Planet Mu een hyperactief jaar geworden,...
The Third Eye Foundation - The Dark De Engelsman Matt Elliott besloot onlangs, na tien jaar folk songs te hebben...