Samen met zijn band nam Springsteen ongeveer veertig nummers op, maar op Darkness On The Edge Of Town was slechts plaats voor tien tracks. Onder invloed van de opkomende punkbeweging wilde Springsteen een krachtig album opnemen en daarnaast wilde hij weg van de Spectoriaanse sound van Born To Run. Hierdoor vielen alle liefdesliedjes, ballads, feestnummers en soulnummers af. Wat overbleef was een vrij harde plaat, die volgens Springsteen zelf “boos en rebels, maar ook volwassen klinkt.”
Van de nummers die afvielen, werden er een paar doorgeschoven naar The River, Springsteens dubbel-LP die in 1980 zou verschijnen. Het grootste deel bleef echter op de plank liggen. In 1998 werd een aantal van deze songs opgenomen op de Tracks box, maar de grote bulk is nu uitgebracht op The Promise. De 21 songs op deze dubbel-cd haalden destijds Darkness On The Edge Of Town niet, maar dat was niet omdat ze niet goed genoeg waren. Ze pasten simpelweg niet in het concept dat Springsteen voor ogen had.
De nummers op The Promise zijn niet allemaal onbekend. Zo opent de eerste cd met ‘Racing In The Street (’78)’, dat in een andere versie op Darkness On The Edge Of Town te horen is. Deze uitvoering doet niet onder voor de uiteindelijke albumversie. De eerste cd bevat verder ‘Because The Night’, dat door studiotechnicus Jimmy Iovine aan Patti Smith werd doorgegeven. Zij scoorde er haar grootste hit mee. De versie van Springsteen zelf is minstens even goed als die van Smith.
Ook ‘Fire’, dat op de tweede schijf van The Promise te vinden is, werd een hit, maar dan in de versie van The Pointer Sisters. Deze damesgroep bracht het tempo van het nummer iets naar beneden en hierdoor is hun versie wat beter dan die van The Boss, die wat gehaast overkomt. Maar misschien klinkt deze snellere uitvoering wel gewoon vreemd, omdat de Pointer Sisters versie zo bekend is. Op de tweede cd staat ook nog het nummer ‘Come On (Let’s Go Tonight)’, dat met een andere tekst en onder de naam ‘Factory’ één van de hoogtepunten van Darkness On The Edge Of Town vormt.
Andere opvallende songs op The Promise zijn bijvoorbeeld ‘The Brokenhearted’, een mooie ballad met mariachi-trompetjes en ‘Spanish Eyes’, waarvan de openingsregels later zouden terugkomen in ‘I’m On Fire’. Ook de slepende ballad ‘One Way Street’ is erg goed en hetzelfde geldt voor titeltrack ‘The Promise’.
Feitelijk is The Promise een album met overblijvertjes, maar het zijn wel overblijvertjes die werden opgenomen in de meest vruchtbare periode van Springsteen’s carrière. Born To Run en Darkness On The Edge Of Town zijn tenslotte zijn twee beste albums. Het niveau van deze twee platen haalt The Promise niet, maar dat ligt niet zozeer aan het songmateriaal. Het is meer dat dit een verzameling losse tracks is, waar de genoemde albums meer als een eenheid fungeren. Wat dat betreft heeft Springsteen destijds dus de juiste keuze gemaakt, door deze songs af te laten vallen. We mogen echter blij zijn dat ze alsnog zijn uitgebracht, want het materiaal op The Promise is van een ontzettend hoog niveau. Iedere rockliefhebber moet deze plaat in huis halen!
Naast deze dubbel-cd, is er ook een boxset verschenen. Deze bevat naast de twee cd’s met afgevallen nummers een geremasterde versie van Darkness On The Edge Of Town, een dvd met daarop een documentaire over de totstandkoming van dit album en twee live dvd’s.
Eerdere recensies van Bruce Springsteen:
- 24-01-2009: Working on a Dream;
- 08-10-2007: Magic;
- 07-06-2007: Live in Dublin.
Motörhead - The World is YoursEr is maar één band ter wereld die een zin kan scanderen als “Rock ’n roll...
Musth - Padjelanta Het Vlaamse Musth bestaat uit vier mannen en een vrouw. De groep is...