De plaat heet What Silence Hides en laat ons voor het eerst kennis maken met de melodieuze deathmetal van het zestal. Dreamshade is duidelijk beïnvloed door de Zweedse Scene al noemt de band zelf het Finse Children Of Bodom als grootste invloed, wat misschien komt door het flitsende gitaarspel en de vele keyboard stukjes. Vergelijkingen met een band als Dark Tranquility liggen toch net iets meer voor de hand. Beschouw het maar als een mix van de twee genoemde bands.
De vraag of Dreamshade daarmee ook zo goed als de genoemde invloeden is helaas met nee te beantwoorden. Het door Fredrik Nordström gemixede geluid is vet. Dat kun je wel aan de man overlaten, maar het ontbreekt te vaak aan memorabele songs. Ook na vijf keer luisteren blijft er bitter weinig van de verzameling riffs hangen. Het is allemaal prachtig gespeeld, maar zolang alles als één lang nummer klinkt doe je toch iets niet goed. Daarbij klinkt het soms gewoon niet smerig genoeg, een vereiste bij deathmetal. Om toch nog wat opvallends te kunnen noemen is ‘Only Memories Remain’ als meest opvallende nummer te benoemen, wat komt door de spaarzame stukjes cleane zang en prachtig gitaarwerk. Ook het snelle ‘As Serenity Falls’ is het aanhoren waard, al is het maar door de zware grunt en het mooie pianoloopje op de achtergrond.
What Silence Hides laat horen dat Dreamshade bestaat uit een stel technisch goed onderlegde muzikanten die in het vervolg misschien wat meer aandacht moeten besteden aan goede songs. Nu begint het album te snel te vervelen omdat alles op elkaar lijkt. Voorlopig staat Zwitserland op het gebied van melodieuze deathmetal nog lang niet op de kaart.
MyGrain - MyGrainBreng Scandinavië in verband met metal en de verwachtingen zullen vanzelf...
Belleruche - Stories Het Engelse trio Belleruche heeft met één DJ, één gitarist en één...