2011-01-02
Sinds het uitkomen van zijn eerste solo album The Jinx (2005), staat de Rotterdamse singer/songwriter Dennis Kolen bekend om zijn schitterende liedjes. Zo'n tien jaar geleden begon Dennis zijn eigen popband Wyatt.Het debuutalbum The Big Picture werd goed ontvangen en voorprogramma's bij o.a. Anouk en Kane zorgde voor naamsbekendheid. Als songwriter wist Dennis met Wyatt hierna nog twee albums te maken voordat het doek viel. Dennis ging in 2006 definitief solo en in die hoedanigheid maakte hij nog drie albums. Deze albums vielen zowel in binnen- als buitenland in de smaak. Het leverde hem afgelopen jaar zelfs de kans op, om voor het Duitse label Stockfish Records het album Northeim Goldmines uit te brengen. Hiermee wist Dennis ook in Duitsland naam te maken.Dennis Kolen groeide op met de muziek uit de platenkast van zijn vader, waardoor grote namen als Paul Simon, Neil Young en Bob Dylan zijn voorbeeld werden. Hij werd echter ook beïnvloed door de “Westcoast”stroming uit de jaren '70 waaruit bands als The Eagles en Crosby, Stills & Nash voortkwamen. De voorliefde voor kenmerkende (complexe) harmonieën vormen nu sinds jaar en dag de basis voor zijn albums.
Op 10 januari 2011 verschijnt met Revolution of the Romantics alweer het zesde studio album van Dennis Kolen. Het album kwam tot stand op een eerlijke en oprechte manier. Zoals The Beatles in 1963 Please Please Me in 12 uur tijd opnamen, zo had Dennis met zijn band amper een dag nodig om zijn twaalf tracks tellende langspeler op te nemen. Ook Revolution of the Romantics wordt weer gekenmerkt door harmonieuze liedjes die niet zouden misstaan in de “Westcoast” stroming van de jaren '70. 'Can I See You Sometime' en 'Damage' zijn hiervan een mooi voorbeeld. Toch weerklinkt ook de sound van zijn voorbeelden op dit album. 'It`s all the Same' neigt door de zang en de compositie naar de muziek van Neil Young. Opvallend is het bijzonder mooie 'I Don`t See How I Ever Get Back to Blue'. Het liedje opent met een mondharmonicapartij die veel weg heeft van Leonard Cohen`s 'Hallelujah'. Gelukkig is de ballad geenszins een cover, maar eerder een meesterwerk wat toevallig een kleine overeenkomst met een bestaand liedje heeft.
Ondanks het rustige karakter van Revolution of the Romantics kent het album nauwelijks zwakke of saaie momenten. De liedjes grijpen je stuk voor stuk en laten je pas los als de laatste noten geklonken hebben. Dennis Kolen is er wederom in een geslaagd om een schitterende plaat af te leveren, waarmee hij niet alleen de kenners en fans, maar ook de gemiddelde muziekliefhebber weet te raken...
Novack - Sequences & StillsMet inmiddels doorgebroken acts als C`mon & Kypski, Kyteman en Destine,...
MyGrain - MyGrain Breng Scandinavië in verband met metal en de verwachtingen zullen vanzelf...