2011-01-24
De Gennepse band Lemon heeft haar derde langspeler, NEDchester, vernoemd naar haar favoriete genre. De band wil graag gelinkt worden aan Madchester, een stroming die in de late jaren ’80, vroege jaren ’90 in Manchester ontstond. Deze stroming, met bands als The Charlatans, The Happy Mondays en The Stone Roses, kenmerkte zich doordat zij rockmuziek mixten met dance-muziek. Tegenwoordig niet heel bijzonder meer, maar de bron hiervan is gelukkig nog niet vergeten. De band vergelijkt zichzelf dus graag met deze stroming, en voegt daar Stereo MC’s en Hooverphonic aan toe. Buiten een letterlijke tekst-flard van de Stereo MC’s lijkt Lemon echter absoluut niet op Stereo MC’s. Lemon kent geen enkele invloed uit de hiphop, is zeker niet zo funky, maar brengt gewoon pop / rock. In dat opzicht is ook de invloed van Hooverphonic nergens te bekennen. We zullen deze invloeden dus verder buiten beschouwing moeten laten, om Lemon toch een eerlijke kans te kunnen geven.
Wat Lemon brengt is dus gewone pop / rock. Je zou veel nummers kunnen vergelijken met een band als Weezer enerzijds, MGMT anderzijds. De toevoeging van zangeres- en voormalig Idols-kandidate Aisha Echteld is een gouden greep geweest, want zij trekt het niveau flink omhoog. Haar inbreng zorgt er immers voor dat zanger Ralf Hesen niet alleen komt te staan. Hesen is niet bepaald gezegend met een gouden strot; Hij heeft er weinig mogelijkheden mee en hoewel dat op NEDchester (gelukkig!) nog te overzien is, was dat op hun vorige album Hey... echt een probleem.
In dat licht is het frappant dat NEDchester een vreselijk verslavende cd is. Genoeg afwisseling met goede liedjes. Liedjes die genoeg gerekt worden om de muzikale vaardigheden te laten horen ook. Opener ‘Personal Revolution’ is een sterke pop/rock-track, op ‘Tribute to Madchester’ wordt het geliefde genre bezongen, met een gedeelte over Stereo MC’s. Leuke tekst, goed nummer en een grappige, tamelijk directe muzikale knipoog naar de Stereo MC’s. Lemon is vrolijk op NEDchester, getuige zonnige liedjes als ‘Always the Sun’ en het optimistische ‘Springtime in my Heart’. Die laatste wordt later op het album nog geremixt door Timster. Dat de stem van Ralf Hesen weinig mogelijkheden met zich meebrengt, blijkt op rustige nummers, als ‘The Music And You’ of ‘You Never Can Tell’. Die eerste is een geweldig nummer, maar de zang zorgt voor een matige invulling. Die laatste zou overigens van Weezer kunnen zijn. Hoogtepunt is ‘Hold On’, waarbij Lemon een fijne rock-track weet neer te zetten, met Aisha Echteld in een hoofdrol. Ook ‘What If’, dat erg naar MGMT smaakt, staat als een huis. Ook hier is de toevoeging van Echteld uitstekend. Grotesk, een gedwongen meezing-gedeelte en een prima nummer.
Lemon probeert zich nogal te profileren aan de hand van haar favorieten. Maar noch de Madchester-stroming, noch Stereo MC’s, noch Hooverphonic is erg duidelijk terug te vinden op NEDchester. Weezer, MGMT hooguit, maar Lemon weet toch vooral ook een heel eigen geluid neer te zetten.
Magnum - The VisitationIets meer dan een jaar na de release van Into The Valley Of The Moonking...
Gare Du Nord - Greatest Hits Gare du Nord bestaat tien jaar en na vijf officiële albums is het tijd voor...