2011-02-18
We zijn in New Orleans, het is 1988 en thrashmetal beleeft zijn hoogtepunt. Kirk Windstein en Jimmy Bower herontdekken Black Sabbath en ze besluiten het over een andere boeg te gooien. Crowbar ontwikkelt zich vervolgens tot één van de zwaarste en traagste bands in het genre. De band ondergaat talloze line-up wisselingen en Windstein is ondertussen druk met de bands Kingdom of Sorrow (met Jamey Jasta van Hatebreed) en Down (met Phil Anselmo). Het vervolg op Lifesblood for the Downtrodden heeft dan ook zes jaar op zich laten wachten. Crowbar maakt met Sever the Wicked Hand een doorstart en staat op het punt zich nog nadrukkelijker op de muzikale kaart te zetten.Tijdens de totstandkoming van Sever the Wicked Hand heeft Windstein op persoonlijk vlak een ontwikkeling doorgemaakt en dat is voornamelijk terug te horen in de teksten. Zoals Windstein zelf zegt: “Severe the Wicked hand is just a metaphor for cutting anything negative out of your life”. Windstein rekent af met zijn verleden en de negatieve dingen in het leven.
Hij mag dan afrekenen met negativiteit, de sound van Crowbar is als vanouds. De zware, trage riffs en beukende drumpartijen blazen alles omver en laten een kale vlakte achter. Daarbij gaat het gebrul van Windstein door merg en been. Vernieuwend is het niet, maar het verveeld geen moment. De band weet een perfecte balans te vinden door zo nu en dan het tempo op te schroeven. Daarnaast heeft de band ook nog ruimte weten te vinden om af en toe een beetje daglicht door te laten schijnen in de vorm van riffs en zang waar in de verte iets van melodie is te herkennen.
Crowbar is met Sever the Wicked Hand helemaal terug. De plaat heeft alles in zich wat de sludge-liefhebber nodig heeft. Op naar de lokale platenboer dus!
The Blackout Argument - Detention The Blackout Argument is een tamelijk onbekende groep. De Duitse band maakt...
Deicide - To Hell With God Dat death metal bands nu en dan eens controverse veroorzaken mag niet...