2011-01-26
De Groningse band Sexton Creeps bestaat uit maar liefst elf bandleden. De band is in 2006 opgericht en zijn langzamerhand bezig om steeds meer voet aan de grond te krijgen in de muziekwereld. Vooral in het noorden van het land hebben ze al aardige naamsbekendheid, maar nu is het tijd voor de rest van Nederland om kennis te maken met deze sfeerbrengende muziek. De band wordt geciteerd als "Een band als een onbetrouwbare kachel, waaraan je je lekker kunt warmen of lelijk kunt branden." De plaat The Sour Acre telt zeven psychedelic/folk nummers, die vergeleken worden met muziek van o.a. Sixteen Horsepower en Sonic Youth.Openingstrack 'A Maternal Ear And Dead Perfume' heeft een vrij lang intro, maar na ruim twee minuten komt er zang tevoorschijn. Tot nu toe klinkt het erg melancholisch en donker. Het is een interessant karwei om de verschillende instrumenten te onderscheiden in dit nummer, dit maakt het nummer interessant. Zo zijn er meerdere gitaren te horen, een viool wordt gespot en een synthesizer. Dat is nog lang niet alles, want er komen nog meer instrumenten voorbij. Na deze boeiende opening is het tijd voor het langstdurende nummer van de plaat. 'Nipple Of The World' is een vijftien minuut durend nummer. In tegenstelling tot het eerste nummer is er een vrouw te horen op zang. De zanger ontbreekt niet in dit nummer en de samenzang met de vrouw heeft iets mysterieus. Er zitten veel instrumentale tussenstukken in dit nummer, halverwege word je overvallen door een tornado van klanken die wel vijf minuten duurt. Vijftien minuten is iets teveel van het goede. Het Frankensteinorgeltje dat te horen is wanneer het einde nadert zorgt er weer voor dat de luisteraar de aandacht erbij kan houden. Schets een scene in je hoofd van de film Frankenstein en met deze muziek op de achtergrond zit je ineens midden in de film. Van het langstdurende nummer op de plaat gaan we naar het kortstdurende nummer. 'Hats Off To Harm Wierda' is ook weer een mix van allerlei geluiden. Dit nummer is erg psychedelic en heeft geen zang. Wel frappant dat er na twee rustige nummers ineens een hysterisch druk nummer komt. Het is afgelopen met de melancholische melodieën, want ook de daaropvolgende track is druk. De mondharmonica speelt een geslaagde rol met de synthesizer en de muziek is zeker niet commercieel, maar of dit zal scoren?
Het is een echte like it or not plaat. De band is wel erg variërend, dat is een ding wat zeker is. Het ene nummer is erg ingetogen, terwijl je bij het andere nummer het idee hebt of de band een overdosis XTC heb geslikt.
Puin + Hoop - De Objectieve LachEnige tijd terug stuurde het Nederlandse trio bestaande uit Roald van...
Han Uil - Dark in Light Na een carrière als frontman bij o.a. Antares en Seven Day Hunt wilde...