Bij de eerste luisterbeurt wordt echter al snel duidelijk dat de combo een zeer aangename vondst is. Na een zwakke opening leeft de plaat helemaal op. De laatste plaat van Youssou N`Dour was reeds een volledige reggaeplaat en deze stijl neemt ook op Laru Beya een grote invloed in. Met name op nummers als `Wamada´, waar op een reggaeritme Youssou N`Dour vol tegen Aurelio inzingt, beleeft de plaat uitzonderlijk goede momenten. Dit kunstje wordt op alle goede nummers herhaald, hier en daar aangevuld met blazers of een funky basisritme.
Helaas duiken er met name in de eerste paar nummers momenten op die kant noch wal raken. De nummers klinken alsof er enkele totaal verschillende ritmes recht tegen elkaar ingespeeld worden . Op deze momenten is het te duidelijk dat de twee verschillende benaderingen van de wereldmuziek samen aan de slag gegaan zijn.
Desondanks is Laru Beya een aangename plaat geworden. Met name na een nummer of vier heeft Aurelio de smaak te pakken en ontstaan er voortreffelijke deuntjes. Het is alleen jammer dat de matige openingsnummers teveel in je hoofd blijven rondspoken om te kunnen spreken van een fantastische plaat. Hopelijk heeft Youssou N` Dour de smaak te pakken en kunnen we hem binnenkort vaker aan de zijde van nieuwe wereldmuziektalenten aanschouwen.
Gang Of Four - Content Gang Of Four is een zeer invloedrijke band uit de post-punk periode. Hoe...
Puin + Hoop - De Objectieve Lach Enige tijd terug stuurde het Nederlandse trio bestaande uit Roald van...