2011-02-13
Het eerste wapenfeit van de Londense singer/songwriter Duke Garwood was eind jaren tachtig, waar hij gitaar speelde op het album Perpetual Dawn van de ambient house groep The Orb. Later ontwikkelde Duke Garwood zich tot een singer/songwriter die een mix van allerlei bluesstijlen speelde. Met deze bijzondere mix wist hij een redelijke naam op te bouwen in de moderne blueswereld. Samen met vaste drummer en percussionist Paul May kreeg Duke Garwood voldoende bijval na zijn eerste album Holy Week uit 2005. Er volgde met Emerald Palace en The Sand that Falls nog twee bijzondere albums en inmiddels is Garwood met Dreamboatsafari toe aan zijn vierde langspeler.Dreamboatsafari doet je met zijn titel in eerste instantie misschien denken aan een gezellig sfeervol album van bijvoorbeeld Jack Johnson, maar na de twee goede deltablues songs 'Jesus Got a Gun' en 'Gods in My Shoes' verdwijnt dat beeld al aardig. Na dit tweetal toegangelijke songs verandert de toon van het album in een duistere onheilspellende trip. Een song als 'Summer Gold' heeft nog wel een glimp van een popsong en bevat zowaar hitpotentie (mits de massa het zou beluisteren), maar meestal zijn het experimentele bluesklanken die de revue passeren. De murmelende manier waarop Garwood veel van zijn teksten brengt, draagt ook zeker niet bij aan de toegankelijkheid van het album. Toch mag 'Wine Blood' nog genoemd worden als een goede track op dit album. Hoe meer we naar het einde komen, hoe meer het gaat lijken op een lange instrumentale experimentele jamsessie, waarbij piano, saxofoon en klarinet de revue passeren. Dreamboatsafari wordt gekenmerkt door een geluid wat we kennen van thuisopnames. Iets wat wel degelijk een positieve bijdrage aan het geheel levert, er ontstaat namelijk een heel erg ruwe, rauwe sfeer. Geen poespas met geproduceerd en gepolijst klinken, maar gewoon het kale onbewerkte geluid.
Ondanks de eerder genoemde positieve punten op dit album is Dreamboatsafari moeilijk te doorgronden. Het fascineert wel degelijk, maar het materiaal is misschien meer geschikt om eens live in een kleine zaal te gaan beluisteren. Bij de echte liefhebbers van blues en met name die van de experimentele blues, zal dit werk van Duke Garwood redelijk goed vallen. Aan de gemiddelde muziekliefhebber, die vermoedelijk afhaakt na een aantal songs, is deze karakteristieke plaat een stuk minder besteed.
Akron Family - Akron Family: The Cosmic Birth and Journey of Shinju... S/T II: The Cosmic Birth And Journey Of Shinju TNT , kortweg The Cosmic...
Wye Oak - Civilian In 2006 beginnen Andy Stack (drums, toetsen, achtergrondzang) en Jenn Wasner...