2011-02-10
Iedereen die de laatste vijftien jaar de elektronische muziek van dichtbij heeft gevolgd, heeft wel actief of passief de enorme drum and bass scene meegemaakt. Een lange tijd is dit genre een gouden melkkoe geweest. Ook het producerduo Saul Milton en Will Kenard –beter bekend als Chase and Status- surfte vanuit Londen mee op deze golf van populariteit. Ze scoorden meerdere hits in hun thuisland en ook hun debuutplaat More Than Alot haalde de hitlijsten. Voor hun nieuwste worp No More Idols gaan ze voor de volledige commerciële uitverkoop. Dit resulteert in een nogal pompeus album dat meer braakneigingen oplevert dan echte kippenvelmomenten. Als je gaat voor een breder publiek en het je enige doel is zoveel mogelijk hitjes te scoren, is samenwerken met bekende artiesten de beste optie. Het duo koos er dan ook voor om op maar liefst dertien van de vijftien nummers gastartiesten als Dizzee Rascal, White Lies en Mali te laten opdraven. De verschillende genres die daardoor aan bod komen lopen zodanig ver uiteen dat er amper een rode draad te bespeuren valt. Dit faustiaanse duo heeft zonder meer zijn ziel verkocht aan de grote platenbons Universal, met als enige doel wereldse faam. Voor ons werkt deze goedkope hoererij als een rode lap op een stier, maar we moeten eerlijkheidshalve wel toegeven dat er ook kwaliteit te vinden is op dit voor de rest onoprecht klinkend muziekschijfje. De darkstep van ‘Hocus Pocus’, hun samenwerking met White Lies op ‘Embrace’ en het junglegeoriënteerde rapnummer ‘Hitz’ vormen de hoogtepunten in deze poel van verderf. Ook Dizzee Rascal, die andere commerciële hoer, grijpt terug naar zijn wortels op ‘Heavy’, een lekkere grimetrack die je als een blote vuist in het gezicht slaat. Voorts vinden we onder andere typische eentonige kermis-drum and bass terug waarmee de twee heren veel lof oogstten in het verleden. Hiervan zijn ‘No Problem’, ‘Fool yourself’ en ‘Hypest Hype’ de resultaten. De rest van dit album klinkt als een goedkope popparade. Het feit dat ze genres als dubstep, r’n b, dance, singer-songwriter en wave door elkaar mixen mag dan misschien leuk lijken op papier, maar in praktijk veroorzaakt het eerder maagklachten dan echte tintelingen in de oorschelp. ‘Let you go’, ‘Time’ en ‘Midnight Caller’ mogen voor ons dan ook gerust voor eeuwig en altijd verbannen worden naar een plaats waar geen levende wezens vertoeven.
Aan iedereen die het genre respecteert, kunnen we dus enkel de boodschap geven dit album zo ver mogelijk van zijn of haar collectie te houden. Chase and Status stellen als artiesten enorm teleur door een dergelijke houding aan te nemen. Muzikaal is het dus niet noodzakelijk een negatief verhaal, maar ze serveren te vaak pronkerige schijven uit de kauwgomautomaat.
Dazzled Kid - Fire Needs AirAls je de zanger bent van één van de meest populaire bands van Nederland en...
...And You Will Know Us By The Trail Of Dead - Tao Of The Dead Tao Of The Dead is het zevende album van de Amerikaanse rockgroep …And You...