Zou Days in Grief dan een show hebben met paaldanseressen, gratis bier, en spelen ze in het echt rock&roll? Anders zou ik zo snel niet kunnen bedenken dat er zo’n grote groep mensen zijn die Days in Grief zo goed kunnen vinden. Er is namelijk niks aparts aan deze muziek. Alles wordt via de standaard procedure afgeleverd, en op wat leuke momenten in sommige nummers na, kan geeneen nummer me echt bekoren om geconcentreerd te blijven luisteren. Ik denk dat vooral de te melodieuze productie van Behind The Curtain... er deels aan meewerkt, omdat alles overkomt alsof de mannen tijdens de opnames aan een kopje thee hebben gezeten. Wellicht dat er in de studio bloed, zweet, en tranen zijn vergaan, maar dat merk ik op dit schijfje in ieder geval zeker niet.
Je moet er van houden zullen we maar zeggen, maar het komt hier nogal saai en krachtloos over. Als je fanatiek aanhanger bent van emocore, weet ik zeker dat er wel pluspunten op dit album zitten. Een wat hardere en doffere productie zou in mijn ogen al wonderen kunnen verrichten voor Days in Grief.
Picture of the Moon - Waxing CrescentIs er een nieuwe progressive metalband in Nederland? Luisterend naar het...
Leon Verdonschot - Hart tegen Hart: Rock n' Roll ontmoetingen Nee, Festivalinfo krijgt geen eigen boekenafdeling. Maar voor Hart tegen...