RECENSIE: Syriana - The Road of Damascus

Syriana - The Road to Damascus
recensie cijfer 2011-03-10 Syriana is het nieuwe project van Nick Page. Hij was eerder betrokken bij Dub Colossus en Transglobal Underground. Hoewel veel mensen deze projecten niks zeggen, geven de namen wel een indruk wat het idee was: muziek uit verschillende culturen integreren. Het project/de groep Syriana ontstond op het podium, toen Nick samen met Abdullah Chhadeh, een Arabische speler van de Qanûn, een trapeziumvormig snaarinstrument uit de Arabische wereld, besloot om westerse en oosterse muziek te integreren. Op The Road To Damascus, vernoemd naar de plek waar de Bijbelse apostel Paulus een visioen kreeg en radicaal veranderde, is een geluidslandschap te horen dat uniek in soort is. Het album werd opgenomen in Damascus zelf. Op het album zijn over het algemeen de Qanûn-geluiden overheersend. Dit geluid is te omschrijven als melodisch, maar met een traan.

De titeltrack opent met “Once Upon A Time In The West” geluiden, die overgaan in snarenspel en galmende stemmen. Op 'Syriana' is vervolgens te horen hoe Moody Blues popmuziek gecombineerd kan worden met Arabische muziek. Beide nummers zijn zweverig, loom en zonder vocalen. Anders is het nummer 'Gharibb' dat vreemdeling betekend. Dit nummer herinnert mij aan het interculturele project van Blur op Think Tank. Arabische vrouwenvocalen worden door een accordeon-achtig instrument, de luit en een Qanûn, ondersteund. 'Black Zil' heeft een westerse opgefokte drumcomputer, maar is toch loom. Dit nummer komt echter door de drukke drums wat minder goed uit de verf. 'Galatian Bridge At Dawn' doet weer meer denken aan de openingstrack, maar is mysterieuzer. Het nummer krijgt vorm door een basgitaar en elektrische gitaar, die de oosterse snaarinstrumenten ondersteunen. Het nummer heeft veel echo. Ook 'Checkpoint Charlie' is het vermelden waard om het interessante deuntje.

Het lukt Syriana goed om de westerse muziek te integreren met de oosterse. Toch voert op dit album de oosterse muziek de boventoon. Het is dus geen album geworden waar je na één keer luisteren gemakkelijk inkomt. Toch is het concept al bijzonder bewonderenswaardig.
Recensent:Erik Oudman Artiest:Syriana Label:Proper American Records
[Pater Moeskroen] – [En De Kelten]

Pater Moeskroen - En de Kelten Pater Moeskroen brak in 1991 landelijk door met hun hit ‘Roodkapje’. Hoewel...

Naam- Naam

Naam - Naam Zo vaag als de muziek van Naam is, zo vaag is de persinfo van deze band. De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT