2011-02-25
Het ontstaan van Moonsorrow gebeurt in het jaar 2005. Deze kruisvaarders van de Epic Heathen Metal hebben als doel, zoals ze zelf beweren, om metal art te creëren met een toets van nationale romantiek en hun eigen pagan invloeden. Tussen 1996 en 2001 zagen vier demo’s en een volwaardig album het daglicht vooraleer ze een deal ondertekenden met Spinefarm Records. Hun tweede schijf Volmasta Ja Kunniasta werd in 2001 uitgebracht en de opvolger Kivenkantanja uit 2003 eindigde zelfs op nummer zestien in de Finse hitparade. Hierdoor kon de band, merkwaardig genoeg, optreden buiten de eigen landsgrenzen. Ook Verisäkeet uit 2005 belandde in de hitparade en zo kon de eigenzinnige band zelfs de grote plas oversteken en een eerste volledige Europese toer met Primordial afwerken in het jaar 2006.
Het vijfde studio album Viides Luku-Hävitetty bevatte slechts twee nummers maar beiden met een tijdsduur van rond de dertig minuten. Ze maakten zo de weg vrij voor nieuwe ontwikkelingen in het episch pagan art genre. Een vervolg kwam er met de 68 minuten durende EP Tulimyrsky waar opnieuw een dertig minuten durende track op terug te vinden is.
Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa, wat zoveel betekent als As Shadows We Walk In The Land Of The Dead, is dus de zoveelste release in het oeuvre van deze Scandinavische knullen. Thema van dit concept album blijkt de wereld waarin we leven na een totale vernietiging. Niet dat we er een snars van begrijpen – alle teksten zijn in eigen landstaal – maar we geloven de robuuste mannen wel op hun woord. In eigen taal zingen is waarschijnlijk meer een noodzaak dan een gevoel voor vaderlandsliefde omdat dit gezelschap wellicht geen woord Engels kent.
Het wordt dus daadwerkelijk moeilijk om het volledige concept te begrijpen en mee te volgen met de verhaallijn. Misschien loont het de moeite om een volgende keer liner notes toe te voegen aan een release als deze om je boodschap aan de wereld te verkondigen. Bovendien brult de zanger, als je hem zo wilt noemen, zo hard dat de teksten zelfs in de Engelse taal onbegrijpelijk zouden zijn. Dit kan toch niet de bedoeling van een conceptalbum zijn of is dit een vergissing?
Op muzikaal vlak valt er evenmin iets te beleven. Voor de fanaat van het Epic Heathen Metal genre is dit vast en zeker de meest magische plaat van het jaar maar voor de modale hardrocker is er maar één advies : links laten liggen. De muziek is gewoon te eenzijdig, mist originaliteit en gaat na een aantal minuten al sterk vervelen. Op geen enkel moment doet men het genre metal waarvoor de band staat eer aan.
Gypsy on the Rocks - Soul for a GunDat België momenteel een toonaangevend muziekland begint te worden blijkt wel...
The Sidekicks - Makers of Nothing Zo vlak voor carnaval wordt er vanuit Brabant altijd een bak met feestkrakers...