RECENSIE: Oliver Weers - Evil's Back

Oliver Weers - Evil’s Back
recensie cijfer 2011-02-26 Oliver Weers bestormt het rockfirmament voor het eerst in het jaar 2007. De Deen laat een memorabele indruk na tijdens de audities van de grootste talentenshow X-Factor. Hij wint de finale met de klassieke Queen song 'The Show Must Go On' en de krasse veertiger ziet zijn populariteit in thuisland Denemarken meteen stijgen als een raket. Het ene succes leidt al snel naar een ander en in 2008 verschijnt zijn debuut Get Ready. Het album, uitgebracht door Target Records, ontvangt lovende kritieken van zowel pers als fans. Bovendien krijgt de langharige rocker met zijn krachtige stemgeluid de hulp van gerenommeerde muzikanten als drummer Tommy Aldridge (Whitesnake, Ozzy Osbourne, Thin Lizzy en vele andere bands) en bassist Marco Mendoza (Whitesnake, Thin Lizzy, Ted Nugent…). De volgende jaren stelt Weers zijn positie als één van de prominente hardrockzangers in Scandinavië vast. Zijn indrukwekkende live shows op grote Deense festivals en support voor onder andere Whitesnake en Mötley Crüe zorgen ervoor dat de trouwe schare fans uitgebreid wordt.

Evil’s Back is dus zijn tweede poging om internationaal door te breken en de kans is groot dat de brave man ook in de rest van Europa en de wereld voet aan de grond krijgt. Wederom werkt Weers samen met een internationaal team aan muzikanten met als resultaat een plaat die rinkelt. Vooral de Griekse gitarist Laki Ragazas springt in het oog met zijn dynamische en melodische gitaarcapriolen. Dat Weers heel goed naar de klassieke hardrockzangers luistert is overduidelijk. Zelf beschikt hij over een diepe en krachtige stem die de gecomponeerde muziek meer dan eer aandoet. De nummers verrassen niet maar blijken uit hetzelfde vat te tappen als de klassieke bands in het genre. De meeste songs zijn overwegend stevig en redelijk melodieus met uitzondering van de ballade Beautiful Rain waar wat gas wordt teruggenomen en als enig rustpunt dient. Hero is dan weer een uptempo rocker met een aanstekelijk refrein waarbij Weers in de clinch gaat met een totaal onbekende zangeres die over een fenomenale strot beschikt en zich met verve van haar taak kwijt.

Wie bands als Whitesnake en meer bands van die strekking in zijn hart draagt, kan zonder omkijken deze Oliver Weers aanschaffen. Geen enkel nummer valt uit de toon en Weers tilt het album net iets hoger door zijn ‘power voice’. Hopelijk krijgen we deze sympathieke Deen ergens op één of ander festivalpodium te zien. Compromisloos en pure klasse!
Recensent:Gunther Moens Artiest:Oliver Weers Label:Metal Heaven
Sideburn – Jail

Sideburn - JailAls je op papier ziet staan dat een band Australian rock speelt, terwijl ze...

M.ill.ion - Sane & Insanity

M.Ill.Ion - Sane & Insanity De melodische bende van M.ill.ion zijn alweer aan hun zevende studio album...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT