Voor de originaliteit moet je overigens niet bij Sideburn zijn. Ze klinken als een kopie van AC/DC, aangelengd met snufjes Rose Tattoo en ZZ Top. Natuurlijk zijn dit niet van de minsten, dus is het geen sinecure om hun muziek te evenaren. Laat dit nu net de sterkte zijn van deze band. Het feit dat ze al in het voorprogramma speelden van mythische bands als Kiss, Motörhead en Thin Lizzy zegt genoeg. Met het lied ‘Six feet Under’ uit hun vorige album haalden ze bovendien het programma 24. Stapje voor stapje veroveren ze dus de internationale markt en proberen ze een plaatsje naast de groten in het genre te verwerven. Dat de stem van zanger Roland Pierrehumbert als twee druppels water op die van Brian Johnson lijkt, helpt natuurlijk wel. ‘Live to rock’ zet de toon meteen en laat duidelijk blijken dat ze hun zegetocht nog niet meteen willen beëindigen. ‘Rock ’n roller’, ‘Lazy Daisy’ en titeltrack ‘Jail’ bevestigen dit enkel. In ‘Long beard and boogie’ waan je je bovendien in het clublokaal van de Hell’s Angels. Afsluiter ‘Creedence Vibe’ doet er nog een schepje bovenop door met zijn southern rock enorm te verbazen en de plaat in schoonheid te doen eindigen.
Deze plaat - en bij uitbreiding deze band - moet dus vooral beschouwd worden als een kwalitatief staaltje kopieerwerk. Voor de fans van het genre is ze zeker het beluisteren waard, maar voor de meerwaardezoeker zal ze weinig tot niets voorstellen. Toch blijft het een interessante vraag waar de jongens zich over enkele jaren zullen bevinden in het wereldje van de hardrock.
China - Light Up the DarkRegelmatig worden we verrast met comebacks van bands die in de jaren tachtig...
Oliver Weers - Evil's Back Oliver Weers bestormt het rockfirmament voor het eerst in het jaar 2007. De...