RECENSIE: Ramon Zarate - Oyster

Ramon Zarate – Oyster
recensie cijfer 2011-02-28 En opnieuw komt er uit België iets moois op ons af, en wel de stonerrock formatie Ramon Zarate. Deze band is opgericht in 2006 en bracht al eerder een album uit. Oyster heet het tweede album van de band en het is eind 2010 uitgekomen. Ramon Zarate heeft al opgetreden met grootheden als Brant Bjork, Karma to Burn en Dozer en heeft daarmee genoeg ervaring opgedaan om te weten hoe een goede stonerplaat in elkaar gezet moet worden.

Volgens de persinfo speelt de band “Kick ass stoner rock ’n roll” en staat het plezier voorop. De acht nummers op het album knerpen, piepen en kraken naar hartenlust, maar knallen volvet de speakers uit. Dat eenvoud nog altijd het kenmerk van het ware is, is volledig van toepassing op de muziek van Ramon Zarate.

De plaat knalt uit de startblokken met een door Queens Of The Stone Age geïnspireerde riff in ‘Monkey’. Het vlotte nummer pakt je direct bij je ballen. De rauwe stem van Ivan Del Castillo ligt wat achterin de mix, maar past lekker bij de opzwepende muziek. De man is geen geweldige zanger, maar kent zijn grenzen en doet geen gekke dingen, waardoor de aandacht vooral op de lekkere riff en heerlijke, spaarzame, solo’s wordt gericht. ‘Burning Bob’ is nog een tandje sneller en doet wat denken aan de rauwe postpunk van Killing Joke, al is het geluid een stuk voller. Het zompige titelnummer doet zijdelings wel iets denken aan Motörhead en de openingsriff van ‘Eightball’ is van Black Sabbath afgeleid. Diezelfde band moet ook de invloed zijn geweest op het instrumentale ‘Cryptic Invaders’ dat een trage en vette riff herbergt, maar wel iets te lang duurt. Ook ‘Shiteaters’ is bijna instrumentaal en valt op door gezoem en gepiep dat over de zware riff heen wordt gelegd. Na een minuut of vier valt dan toch Del Castillo nog even in om het nummer passend te beëindigen. Slotnummer ‘Sun’ heeft een heerlijke vette groove en maakt het album in stijl af. De akoestische verborgen track had men beter weg kunnen laten, want het laat de beperkingen van Ivan Del Castillo wat al te duidelijk horen.

Het kan bijna niet anders of Ramon Zarate zet elke concertzaal op zijn kop met haar opzwepende muziek. Het valt niet mee om stil te zitten bij de rauwe rock, al blinkt het niet uit in originaliteit. Maar dat hoeft ook niet om toch te kunnen genieten van een lekker potje groovende stonerrock.
Recensent:Jan Didden Artiest:Ramon Zarate Label:Freebird Records
My Inner Burning – Eleven Scars

My Inner Burning - Eleven ScarsHet gothic metal genre blijft ongekend populair en hoewel vele bands nieuwe...

Gruff Rhys – Hotel Shampoo

Gruff Rhys - Hotel Shampoo Bezig baasje zeg, die Gruff Rhys . Zo bracht hij de afgelopen jaren niet...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT