2011-03-07
Zo interessant als de hoes, de bandnaam en het uiterlijk van de cd ook zijn, zo oer- en oersaai is het nieuwe album van New York Dolls . Waar alles bij aankoop nog doet vermoeden dat het album Dancing Backward On High Heels de ideale voorbereiding is voor een avond stappen, doet het je bij het luisteren in slaap doezelen.Er zijn twee uitzonderingen uit de saaie poel van het album te vissen. De nummers ‘Round And Round She Goes’ en ‘Funky But Chic’ zijn wel verrassend, catchy en bieden een zekere mate van boeiendheid. Met een soort uitgeklede Blues Brothers-achtige aanpak worden de nummers gevuld met uptempo beats, de rauwe stem van David Johansen en een flinke lading saxofoon. Het swingt en dat is wat je wil van een toch redelijk legendarische band.
Want dat zijn de New York Dolls toch wel. Ze zijn één van de bands die samen met The Velvet Underground, The Stooges en consorten dé aangevers van de proto-punk zijn. De band ging in 1976 – vijf jaar na de start – uit elkaar en kwam pas in 2004 weer bijeen, al was dat in een andere samenstelling. Er volgden twee albums - One Day It Will Please Us To Remember Even This (2006) en Cause I Sez So (2009).
Dit is dus het derde paradepaardje van de wedergeboren band en het is niet bepaald het album waar je blij van wordt. Er zit geen jus in de nummers, geen greintje diepgang en geen emotie. Het is een vlakke pap geworden van hooguit wat symbolische interessantdoenerij met koortjes en strijkers, bovenop een al even oninteressante laag muziek die door de band zelf is ingespeeld. Twee krentjes, daar moet je het mee doen.
New York Dolls was ooit shockerend en naar eigen zeggen hebben ze dat tijdperk achter zich gelaten. Weg is de punkrock. Weg is de energie. Weg is de seksualiteit. Er is geen spaander van heel gebleven. Alleen de stem van Johansen kan bij vlagen nog boeien, doordat in zijn lage, donkere zang soms wat diepte verschijnt. Een krakerige ouderdom maakt daar helaas al even vaak weer een einde aan.
De bijgeleverde DVD maakt misschien nog wat goed voor dit uiterst magere album. En anders kan je de cd nog altijd gebruiken als fancy onderzetter, want hij ziet eruit als een miniatuur-lp en dat is gaaf. Voor de radio hoef je Dancing Backward On High Heels niet per se te gebruiken. Er staat beter in je kast. Bijvoorbeeld het werk van de jónge New York Dolls.
Eerdere recensies van New York Dolls:
- 09-08-2006: One Day It Will Please Us To Remember Even This.
Marianne Dissard - L'Abandon Marianne Dissard emigreerde op haar zestiende van Zuid-Frankrijk naar...
Gingerpig - Gingerpig Nadat Gorefest er in 2009 definitief de brui aan gaf, lag voor gitarist...