One is een album met elf degelijk gecomponeerde nummers waarbij de voorliefde voor experimentele prog bovendrijft. Hoekige riffs benadrukken de atmosfeer van de songs en zanger Dan Tompkins voorziet de tunes van zowel cleane zang als diepe screams wat het geheel uiterst genietbaar maakt. Eindelijk weer eens een zanger die zijn job, als je dit zo mag noemen, met zoveel passie uitvoert. In ‘Eden’ gebruikt de brave man zelfs een falsetto stemgeluid en bewijst hij duidelijk van alle markten thuis te zijn.
Ook de andere vier muzikanten beheersen hun instrument en weten elk op hun eigen manier een dimensie toe te voegen aan de nummers. Zo weet bassist Amos Williams het nummer ‘April’ op te fleuren met een erg levendige baslijn. De zeer heldere productie zorgt er bovendien voor dat elke noot en iedere emotie benadrukt wordt.
Dat is op zich bewonderenswaardig, maar haalt soms de drive uit de zwaardere passages. Daarnaast wordt van nummer drie tot en met acht een soort concept gehanteerd, waarbij de band het presteert om van ‘Concealing Fate’ een geheel te produceren die ook elk afzonderlijk als een identiteit kunnen aanzien worden.
Samengevat mogen deze vijf Britse jongens best trots zijn op het geleverde resultaat. De bedoeling was en is om muziek met een hartslag de wereld in te sturen en daar zijn ze in grote mate in geslaagd. Subtiele kracht en emotie druipen van hun werk af en zo vermijden ze de oude trukendoos waaruit vele bands hun inspiratie tappen. Heel af en toe worden hun inspanningen wat overgeproduceerd waardoor de muziek soms wat aan kracht inboet. Niettemin is dit een release die waardering verdient voor inspanning en compositie. Een aanrader in het genre dus.
Face Tomorrow - Face Tomorrow Face Tomorrow , de vierde alweer van het Rotterdamse Face Tomorrow ,...
The Haunted - Unseen Wanneer een standaardzinnetje als “Ashes to ashes, dust to dust” in het...