2011-03-12
Als je regelmatig cd’s recenseert, krijg je uiteraard de meest vreemde bandnamen en albumtitels onder ogen, maar de Noorse band Kakkmaddafakka lijkt wat dat betreft toch wel één van de hoogtepunten. Bij nader inzien blijkt de bandnaam echter toch weer niet zo raar, want Kakkmaddafakka is gewoon het Noorse woord voor “feestbeesten”.Kakkmaddafakka debuteert in 2006 met de EP Already Your Favourite EP en een jaar later volgt het album Down To Earth. In 2010 tekent de band bij Bubbles, het label van The Whitest Boy Alive en hierop verschijnt nu Hest. Dit tweede album van Kakkmaddafakka werd geproduceerd door Erlend Øye, frontman van The Whitest Boy Alive en natuurlijk ook bekend van Kings Of Convenience.
Kakkmaddafakka laat op Hest een licht verteerbaar, vaak vrolijk popgeluid horen. De band doet wel wat denken aan Friska Viljor, maar dan in een wat meer poppy variant. Opmerkelijk is dat de band vier leadvocalisten heeft, waarvan gitarist Axel Vindenes overigens de belangrijkste is. Hij neemt de meeste nummers voor zijn rekening. Daarnaast zingen bassist Stian Sævig en pianist Jonas Nielsen ieder één nummer en cellist Pål Vindenes zelfs twee. Alleen drummer Kristoffer Wie van der Pas zingt niet.
De wisselende leadzang zorgt wel voor extra variatie in de muziek, maar heeft ook zijn nadelen. Het nogal aan Vampire Weekend refererende ‘Self-Esteem (Wenga)’ is muzikaal gezien één van de leukere nummers op Hest, maar wordt deels verpest door het abominabele Engels van Pål Vindenes.
Het eveneens door Pål Vindenes gezongen ‘Is She’ heeft overigens een stuk minder te lijden onder slecht Engels. Deze trage, wat sombere song doet door de hoge zang en het reggaegitaartje wel wat aan Fischer-Z denken en is één van de beste tracks op Hest.
Andere hoogtepunten op Hest zijn het door Jonas Nielsen gezongen ‘Your Girl’, dat sterk aan Friska Viljor doet denken, en het afsluitende Drø Sø. Deze song wordt gedeeltelijk in het Noors gezongen en klinkt mede hierdoor erg vrolijk. Ook het wat stevigere, instrumentale ‘Heidelberg’ is wel leuk. ‘Gangsta’ begint goed, met een stukje uit Bob Marley’s ‘I Shot The Sherrif’, maar is verder een wat lijzig reggaenummer.
Hest bevat een aantal leuke liedjes, maar heeft als belangrijkste nadeel dat het materiaal wel erg luchtig en daardoor weinig urgent is. Het stoort allemaal niet, maar echt boeien doet het ook niet. De tweede van Kakkmaddafakka is hierdoor een aardig album, maar zeker niet meer dan dat.
Fenech-Soler - Fenech-SolerDe Engelse electropopgoep Fenech-Soler wordt in 2006 opgericht door de...
Lykke Li - Wounded Rhymes Het gaat de laatste tijd goed met de Zweedse popmeisjes. Robyn verovert al...