2005-10-25
Het Amsterdamse Grove heeft een gezonde voorliefde voor de pop zoals die eind jaren ’70/ begin jaren ’80 werd gemaakt. Dit blijkt direct al uit de invloeden die in de begeleidende biografie worden opgesomd. De opener van deze demo I just can’t believe bevestigt dit nog maar eens. Compleet met groovy gitaarlick, stuwende ritmesectie, melodieuze vrouwelijke zang en de overmijdelijke gitaarsolo voert dit liedje je terug naar de tijden dat bands als Blondie en Katrina & The Waves de hitlijsten domineerden.Het is wel weer eens verfrissend om te horen dat een band deze periode aanboort. De titelloze demo, die begin dit jaar mooi helder werd opgenomen in Studilio in Wateringen bevat in totaal vier songs, die allemaal aangenaam poppy klinken. Natuurlijk, de cynicus zal beweren dat het weinig avontuurlijk is. Daar valt wat voor te zeggen, maar wat is daar mis mee als de band haar zaakjes muzikaal gezien goed voor elkaar heeft? De twee gitaristen weten hoe ze elkaar moeten vinden, en de ritmesectie laat ook geen steekjes vallen. Bovendien heeft Grove in zangeres Priscilla Brandon een frontvrouw die precies de juiste vrolijke, bijna naïeve toon aanslaat. Dit versterkt het onbekommerde karakter van de liedjes. Nu de herfst nadert en de eerste nachtvorst is gesignaleerd zet ik daarom dit vrolijke nazomerplaatje nog maar eens op.….
[email protected]
Doomriders - Black ThunderDoomriders is een project van vier vrienden die bekend zijn uit andere bands:...
Katbite - Vacation Een met katten-plakplaatjes versierde enveloppe valt op de deurmat. Kijk, dan...