Elbow - build a rocket, boys! Recensie op Podiuminfo

2011-03-16 Elbow is uitgegroeid tot een van de lievelingsbands van menig festivalganger. Hoewel de groep al sinds 1997 actief is, kwam het grote succes ze pas in 2009 onverwachts aanwaaien. Dankzij album vier The Seldom Seen Kid ontdekten talloze muziekliefhebbers ineens de prachtige stem van voorman Guy Garvey. Deze stond in betoverende nummers als 'Mirrorball' en 'On A Day Like This' ineens centraler dan ooit, versterkt door kleine piano- of gitaarrifjes en grotere violen en koren. Als geen andere band schetst Elbow hartverwarmende plaatjes en worden zoetsappige teksten gebracht zonder enig gevoel van schaamte bij de luisteraar op te wekken. Als muziek een ladder naar een hemel is, dan is Elbow een van de laatste treden.

build a rocket boys! (met kleine letters en een uitroepteken) is het vijfde album van Elbow en de logische opvolger van The Seldom Seen Kid. De band heeft iets later dan de rest van de wereld ingezien waar haar 'unique selling point' ligt en het merendeel van build a rocket boys! bestaat dus uit prachtige liedjes vol betoverende laagjes muziek. De formule blijft vrijwel overal hetzelfde. Guy Garvey's stem staat op de voorgrond wanneer hij zingt, er worden wat snaren en pianotoetsen bespeeld en hier en daar valt de zang stil en breken nummers open met grandioze violen of andere betoverende zwaaien van de muzikale toverstok. Met albumopener 'The Birds' wordt direct de juiste toon gezet. Ruim zeven minuten lang slokt Elbow je op met kleine riffjes, grote violen, prachtige (samen)zang en teksten die automatisch beeld krijgen wanneer je de ogen sluit.

En zo staat dit album vol met nog meer van dit soort prachtige liedjes waaronder een aantal flinke uitschieters. Zo is 'With Love' ontzettend aanstekelijk dankzij een simpel gitaardeuntje aan het einde van ieder refrein. 'High Ideals' bevat een soortgelijk steeds terugkerend geluksmoment, bestaande uit slechts vier pianonoten en een kleine dosis viool om het af te maken. Elbow heeft groot en hard instrumentaal geweld grotendeels van het album weggelaten, maar compenseert dit met kleine, instrumentale nuances waarmee de al prachtige liedjes in een gouden frame worden ingelijst. Voor liefhebbers van het stevigere werk op voorgaande Elbow-albums is het wellicht een teleurstelling dat er maar een zo'n nummer op build a rocket boys! staat. Alleen op single 'Neat Little Rows' schuift Garvey's stem een stuk naar achteren om plaats te maken voor een aparte mix van hevig schuddende tamboerijnen en stampende drums en gitaren. Hoewel het geen slecht nummer is, is het tegelijkertijd de rare vogel van het album. 'Neat Little Rows' komt namelijk te vroeg op de tracklist voorbij om echt aan te voelen als een prettige pauze in de pracht en praal van de rest van het album. Het duidelijke doel dat het nummer op deze plaat heeft wordt gemist.

Laat er geen misverstand over ontstaan: build a rocket boys! is één van de mooiste albums die je dit jaar kunt beluisteren. Het is echter wel hetzelfde recept dat Elbow hier herhaaldelijk in verschillende bakvormen giet. Het album mist nog een nummer als 'Neat Little Rows' ergens aan het einde van de tracklist om eentonigheid te bestrijden. Elbow moet er een beetje voor waken niet de band bij uitstek voor vermoeide vaders te worden door hier en daar te blijven rocken als vanouds. Maar gelukkig is dat op dit moment een zorg voor later.

Eerdere recensies van Elbow:
- 14-05-2008: The Seldom Seen Kid.

Recensent:Randy Timmers Artiest:Elbow Label:Universal Music