2011-03-31
Bibio is al enkele jaren lekker bezig in het wereldje van wereldse en tegelijkertijd onaardse droommuziek. Zweverig is een term die eigenlijk nog te kort schiet, zeker voor de nieuwe plaat: Mind Bokeh. Filosofisch zou nog bijna meer op de plaats zijn. Die albumtitel is werkelijk briljant gevonden. Bokeh is namelijk de term voor de onscherpte in een foto. Denk bijvoorbeeld aan een foto met twee personen, waarbij de camera scherp stelt op diegene die op de voorgrond staat. De achterste persoon wordt daardoor onscherp. Dat is bokeh en mits goed gebruikt kan dat heel aangenaam zijn.
En als die bokeh dan inderdaad op je hersentjes wordt losgelaten, voelt het soms als een euforische paddo-trip, dan weer als een luie middag met LSD. En soms zelfs een beetje onaangenaam; krap en zeurderig. Precies zoals Stephen Wilkinson, de man achter Bibio, dat graag ziet.
Het vrolijke (paddo)-karakter van Mind Bokeh zien we bij uitstek in de beste track van het album terug: ‘K is for Kelson’. Een uitgelaten, vrolijk en zomers nummer met de kenmerkende grote hoeveelheid aan laagjes experimentele muziek. De akoestische gitaar speelt zoals op het hele album een essentiële rol.
Gemeld moet echter worden dat het experimentele karakter van Bibio’s muziek een meer Afrikaanse en Caraïbische wending heeft gekregen, waar dat op voorgaand werk meer Europees aandeed. Opnieuw in ‘K is for Kelson’ horen we bijvoorbeeld drumwerk op flessen, sambaballen en lastig duidbare, maar overduidelijk Afrikaanse snaarinstrumenten. Vandaar ook de ruime variatie in genres op Mind Bokeh: jazz, funk, hiphop, ambient, techno.
Toch blijft Bibio ook zijn roots trouw. ‘Mind Bokeh’, de titeltrack, is volledig uit een computer gerukt en spacet als een malle. En ook de gebroken beats en ritmes op de afterbeat in ‘Artists Valley’ kennen we. Net als de intieme, zwaarbewerkte zanglijnen die het album sieren.
Soms lijkt Bibio zich te verliezen in de zeurderigheid die zijn portfolio al vaker liet zien. ‘Pretentious’ is als grind in je gehoor, maar voelt tegelijk als dronken naaktzwemmen bij maanlicht. Vreemd en misschien pijnlijk dus, maar zeer zeker acceptabel.
In feite test Bibio met Mind Bokeh de scherpte in je hersenen. Wat kan je aan qua muziek? Wanneer slaat een nummer ineens toe en pakt het je beet? In welke omstandigheden luister je naar zijn muziek? Het zijn vragen die je testen en na vijf keer luisteren zit dit album vastgebeiteld in je muzikale geweten. En dan waardeer je Mind Bokeh echt op waarde. Want eerlijk is eerlijk: het duurt even voor je op het juiste punt bent, maar dit uitstekende album is die ontdekkingsreis meer dan waard.
Holy Ghost - Holy Ghost!Hoe smaken en stijlen kunnen veranderen. Nick Millhiser en Alex Frankel waren...
Lake of Tears - Illwill Lake Of Tears verschijnt voor het eerst ten tonele in 1994 met hun debuut...