Collapse Into Now begint met een tweetal vrij stevige tracks en de band lijkt in eerste instantie de lijn van Accelerate door te trekken. Een groot deel van het materiaal op dit nieuwe album is echter toch wat rustiger. In deze rustigere songs grijpt R.E.M. duidelijk terug op het eigen verleden, en dan met name op de periode rond de succesalbums Out Of Time en Automatic For The People. Dit levert in de vorm van bijvoorbeeld ‘Überlin’, ‘Walk It Back’ en ‘Me, Marlon Brando, Marlon Brando And I’ een aantal erg mooie songs op. Deze songs doen vooral denken aan het materiaal op Automatic For The People. Het eveneens erg goede ‘Oh My Heart’ gaat door de mandoline van Peter Buck sterk richting het geluid van Out Of Time.
In een aantal andere nummers gaat R.E.M. net iets verder terug in het eigen verleden. Het korte ‘That Someone Is You’ gaat qua geluid richting het vroege werk van de band en dit geldt misschien nog wel sterker voor ‘Mine Smell Like Honey’. Deze laatste song vormt één van de hoogtepunten op Collapse Into Now.
Het “moeilijkste” nummer staat bijna helemaal aan het eind van Collapse Into Now. ‘Blue’ is traag en bevat een piano, maar ook een krassende gitaar en Michael Stipe praat door een stemvervormer. Verder horen we in deze song een vocale bijdrage van Patti Smith, een jeugdheldin van de band. Dit alles levert een wat minder toegankelijk, maar wel erg mooi nummer op. Na ‘Blue’ volgt nog een korte reprise van openingstrack ‘Discoverer’, waardoor Collapse Into Now mooi wordt afgerond.
R.E.M. bewijst met dit nieuwe album dat Accelerate geen eenmalige opleving was. Sterker nog, de band komt op Collapse Into Now nog beter uit de hoek. Dit komt vooral doordat de songs net iets beter zijn.
Eerdere recensies van R.E.M.:
- 22-05-2008: Accelerate;
- 04-11-2007: Live.
Bobina - In Trance We Trust 017 In Trance We Trust 017 , de zeventiende editie van deze albumreeks, is van...
Nouvelle Vague - The Singers Nouvelle Vague is een Frans collectief van wisselende muzikanten, met als...