Sleigh Bells - Treats Recensie op Podiuminfo

2011-04-12 Derek Miller speelde ooit in de hardcoreband Poison The Well en Alexis Krauss was lid van de teenpop groep Rubyblue. Samen vormen ze Sleigh Bells en hierin komen beide achtergronden duidelijk naar voren. De muziek van het duo is onfatsoenlijk hard met scheurende gitaren, vette synthesizers en beukende, overstuurde drums, maar de zang van Krauss is meestal poeslief.

Na een titelloze EP uit 2009 bracht het uit Brooklyn afkomstige duo ongeveer een jaar geleden het debuutalbum Treats uit. In ons land verscheen deze plaat echter pas dit jaar. Vervolgens duurde het nog enige tijd voordat Treats op het bureau van uw recensent belandde, maar goed, beter laat dan nooit.

Treats opent met ‘Tell ‘Em’ dat meteen de toon zet voor het album, vooral door de drumpartij, die klinkt als serie korte salvo’s van een mitrailleur. Ook in ‘Kids’ speelt de beukende drumpartij de hoofdrol. ‘Infinity Guitars’ zou een leuk highschool popliedje kunnen zijn, als de gitaar en drums niet zo overstuurd waren. In ‘Run The Heart’ zit een synthesizer die lijkt te zijn weggelopen uit een intermezzo op de eerste plaat van Enter Shikari, maar ook een overstuurde beat. En in al deze nummers zingt Krauss dus als in haar teenpopdagen.

Er zijn echter ook nummers waarin Krauss zich vocaal wat meer laat gaan en de meest opvallende hiervan is het sterk aan Atari Teenage Riot refererende ‘Straight A’s’. Een andere opvallende track is ‘Rill Rill’. Dit is een tamelijk relaxt rammelpopnummer en het vormt hierdoor een mooi rustpunt tussen al het geweld op Treats. Ook het sterke ‘Rachel’ is overigens relatief rustig.

De compromisloze sound van Sleigh Bells zal voor veel mensen een brug te ver zijn, maar voor de liefhebbers van betere herrie is het genieten geblazen. Ook is Treats uitermate geschikt voor wie zich eens een half uurtje lekker wil laten gaan.

Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Sleigh Bells Label:Mom+Pop