J. Mascis - Several Shades of Why Recensie op Podiuminfo

2011-03-30 Zo’n twintig jaar na de twee melodieuze gitaarnoise klassiekers You’re Living All Over Me (1987) en Bug (1988) brak de oorspronkelijke bezetting van Dinosaur Jr. - alsof er nooit iets was veranderd en voorgevallen - met Beyond (2007) en Farm (2009) wederom heel wat potten. Om uw en zijn eigen trommelvliezen ook eens wat rust te gunnen pakt frontman J Mascis het op zijn soloalbum Several Shades Of Why heel wat rustiger aan. De overtuigingskracht waarmee de trotse bezitter van een oma-bril, slierterige grijze haren, een haast ontembare neiging tot gitaarsolo’s en een whine-stem van het kaliber Neil Young voor de dag komt, is er echter nauwelijks minder om.

Nee, voor een nieuwe ‘Sludgefeast’ of ‘Freak Scene’ bent u op dit grotendeels akoestische uitstapje van Mascis aan het verkeerde adres. Wel is Several Shades Of Why wederom een proeve van het uitstekende songschrijverschap van de beste man. Bij de eerste paar luisterbeurten doet het schijfje misschien wat eenzijdig aan, maar na verloop van tijd beginnen de subtiliteiten hun werk te doen en is het genieten van begin tot eind.

Several Shades Of Why is overigens niet slechts Mascis met zijn akoestische gitaar. Op gezette momenten klinken er ook andere instrumenten en backing vocals. Verantwoordelijk voor die geraffineerde toevoegingen is goed volk als Kurt Vile, Sophie Trudeau (A Silver Mt. Zion), Kevin Drew (Broken Social Scene), Ben Bridwell (Band of Horses) en Pall Jenkins (Black Heart Procession). De verfijnde wijze waarop Mascis daarbovenop zijn elektrische gitaar hier en daar inzet (hij kan het toch niet laten), maakt het geheel tenslotte helemaal af.

Beginners kunnen wel eens moeite hebben met ‘s mans stem en voor de wat eenkennige Mascis-aanhanger kan de kloof tussen de oude vertrouwde groezelige geluidsmuur en de hier gebrachte intieme breekbaarheid wat te groot zijn. De minder eenkennige luisteraar laat de boel echter gewoon goed bezinken en zal er als beloning een uiterst bezielde en meeslepende plaat aan overhouden.

Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:J. Mascis Label:Subpop