2011-05-02
De Ierse band Fight Like Apes valt al sinds de oprichting op vanwege de keuze voor vreemde, maar pakkend lange titels voor ep`s en cd`s. Ze trapte in 2007 af met een ep getiteld: How Am I Supposed To Kill You If You Have All The Guns? en het daarop volgende, mogelijk nog betere David Carridine Is A Bounty Hunter Whos Robotic Arms Hates Your Crotch. In dit zelfde licht is ook het tweede studio album er weer een met een titel die je bijna verplicht om het aan te schaffen. Op The Body Of Christ And The Legs Of Tina Turner gaat Fight Like Apes verder met het gebruiken van lange, opvallende titels. Dat Fight Like Apes het niet alleen moet hebben van de titels, maar ook zeker van de muziek, mag na het beluisteren van dit album duidelijk zijn. Elke luisterbeurt lijkt het album beter te vallen. De mengeling van punk, new wave, electro en indie rock, met daarover een laagje noise, weet twaalf songs lang te boeien en te bekoren. De stem van Mary-Kate Geraghty (MayKay) is het ene moment ingetogen, om vervolgens over te gaan in iets wat tussen schreeuwen en zingen in zit. Het beste voorbeeld hiervan is het melancholische 'Thank God You Weren`t Thirsty', waarbij een rustig gitaarloopje en langgerekte synth klanken de basis vormen voor de zang. Wanneer de drums invallen bouwt het nummer uit naar een explosieve climax, om vervolgens te eindigen in betrekkelijke rust. Dat explosieve karakter is vaker te horen, bijvoorbeeld op 'Poached Eggs', maar ook bij het uitermate catchy 'Jenny Kelly'.
Het album bevat hier en daar helaas ook wat onaangename kanten. Zo is 'Z + H5 Together At Last' wat eentonig en is de zang niet altijd even prettig. Hoewel 'Pull Off Your Arms And Let`s Play In Your Blood' ( jawel, weer zo'n bijzondere titel) een goede track is, laat ook hier de stem nog wel eens te wensen over. Uiteindelijk is dit waarschijnlijk wel iets wat bij MayKay`s stem hoort: je haat het of je houdt ervan. 'Waking Up With Robocop' lijkt op het eerste gezicht ook wat eentonig, maar de gebruikte samples (o.a. schoten en telefoons) en het ruige refrein maken het alsnog een opvallende track.
Bij The Body Of Christ And The Legs Of Tina Turner draai je met gemak je stereo op tien. De fijne hooks en de gelaagde sound dwingen je om het schijfje meteen na de laatste klanken van 'Ice Cream Apple Fuck' (dat zelfs een heuse wals bevat) nog eens van voor af aan te beluisteren. Geheel tegen de verwachting van toetsenist James 'Pocket' Fox in – ”You`re probably going to hate it” – moeten we stellen dat dit een prima album is.
The Phoenix Foundation - BuffaloDe zomer moet z’n intrede nog maken, maar The Phoenix Foundation heeft met...
Jesse Sykes & The Sweet Hereafter - Marble Son De afgelopen jaren vertoefde Jesse Sykes onder meer in het gezelschap van...