Crimfall - The Writ of Sword Recensie op Podiuminfo

2011-05-03 De vier mannen en vrouw van het Finse Crimfall zijn alweer aan de tweede plaat toe. Het vijftal heeft naar eigen zeggen een nog meer dramatisch en episch geluid op plaat vastgelegd. En om maar gelijk de koe bij de horens te vatten, het is Crimfall gelukt het fraaie debuut op zijn minst te evenaren.

Er zijn op de nieuweling The Writ Of The Sword wel wat nuanceverschillen op te merken in vergelijking met voorganger As The Path Unfolds. Er zit iets meer folk en iets minder gothic in de muziek en een ander opvallend detail is dat de muziek zwaar en bombastisch klinkt door de volop aanwezig orkestratie. De in de bio genoemde invloed van de landgenoten van Turisas is zeker hoorbaar, al is bij die band de folkmetalachtergrond duidelijker aanwezig.

Het album opent met een filmisch stukje dat overgaat in het vrij heftige ‘Storm Before The Calm’ dat weer behoorlijk de kant van After Forever opgaat. Dat komt natuurlijk ook door de stem van Helena Haaparanta die soms op die van Floor Jansen lijkt. Vergeet daarbij niet de prima grunt van Mikko Häkkinen, die een prima tegenspeler is voor Helena. Het daaropvolgende ‘Frost Upon Their Graves’ laat de folkkant van Crimfall horen. Na een kort instrumentaaltje vallen we in ‘Schackles Of The Moirai’ dat heel afwisselend is. Het nummer begint met een knoestige blackmetal-riff, maar gaat vervolgens weer de folkmetal kant op. Het titelnummer is weer wat meer op de gothic gericht, ook al gaan we na een minuut of vijf weer lekker feesten op een stuk onvervalste folkmetal.

‘Silver And Bones’ is het absolute hoogtepunt en valt op door de rustige, door Helena gezongen stukken die afgewisseld worden met snoeiharde stukjes blackmetal, inclusief blastbeat. Heel mooi zijn hier de zware orkestgeluiden die heerlijk meedeinen. Ook nu komt na vijf minuten weer een overgang naar een lekker stukje folk, waarna Mikko de boel weer gruntend en screamend overneemt. Het slotakkoord is dan weer voor Helena. Alleen al dit lange nummer is de aanschaf van deze plaat, die amper zwakke plekken kent, zeker waard.

Een tweede plaat is altijd lastig, maar deze van Crimfall is bijzonder geslaagd. Het afwisselende album weet je bezig te houden. De sterke composities en de krachtige zang van Häkkinen en Haaparanta geven de nummers de nodige meerwaarde. De plaat heeft even de tijd nodig, maar is die investering meer dan waard. Lekker album voor mensen die van avontuurlijke metal houden.

Eerdere recensies van Crimfall:
- 01-02-2009: As the Path Unfolds.

Recensent:Jan Didden Artiest:Crimfall Label:Spinefarm