Opener Traffix moet gelijk doorgeskipt worden, want zowel de Engelse uitspraak als de valse zang zorgen ervoor dat je de cd snel af wil zetten.
Het begint beter in All I have in my pocket. Vervreemdende geluidjes zorgen voor een sinistere sfeer, maar helaas moet de zanger slap ouwehoeren over wat hij in zijn zak heeft. Dat is zo interressant, dat hij de spanning volledig weghaalt.
Gespeeld wordt er met rockabilly en punk invloeden in A Racetrack. Dat gaat goed tot er halverwege het nummer even gas terug wordt genomen, en de zang naar voren wordt gemixt. Zo heb je een half goed nummer, en dat kan niet de bedoeling zijn. Het is typerend voor deze plaat. Dit ondanks het feit dat er geprobeerd wordt zoveel mogelijk vreemde geluidseffecten in de nummers te stoppen, die er voor zorgen dat de nummers wel intrigeren. Zoals de sitar die voorbijkomt, of de fluitketel in het titelnummer. Vraag is hoe lang dit leuk blijft, want echt luisteren doe je niet naar deze muziek. Bovendien is het vermoeiend om de 72 minuten uit te zitten, door alle geluidjes die er worden gebruikt. Je wordt murw gebeukt.
Af en toe klinkt het lekker experimenteel, maar er blijft weinig hangen en soms lijkt het alsof ze experimenteren meer als een doel zien dan als middel om er mooie muziek mee te maken. Wanneer ze dit wel doen, an is er die akelige zanger weer. Dump die zanger, en ga verder als instrumentale band. Het heeft Karma to burn ook geen windeieren gelegd.
Oversized (BE) - Happy Inbetween or SadOversized klinkt jong en fris. Het speelplezier straalt van dit debuutalbum...
Agresión - Cultura 3 De bandleden van Agresión zijn voornamelijk Venezuelanen, maar een...