2011-05-03
Alsof het potverdorie 1992 is, dat is het eerste wat je denkt bij beluistering van Underwaterouterspace, het tweede album van Slaves To Gravity. De band uit Londen heeft erg goed geluisterd naar de grote grunge bands uit de begin jaren negentig en heeft alle muziek van de bands uit die tijd op een hoop gesmeten en daar haar nummers uit gedestilleerd. Op deze tweede plaat van Slaves To Gravity horen we de echo’s van vooral Alice In Chains en Soundgarden doorklinken, al heb je nooit het idee dat deze jongens, hoe goedbedoeld ook, ook maar in de buurt komen van deze geweldenaren. Natuurlijk kunnen deze jongens goed spelen en weten ze ook hoe ze een zacht couplet/ hard refrein schema kunnen hanteren, en weten ze ook hoe ze een plaat lekker dynamisch kunnen laten klinken. Ondanks dat alles in het voordeel van deze heren spreekt, wordt je nooit eens lekker bij je ballen gegrepen door deze band. Het is nog niet zo veilig als bijvoorbeeld het zielloze Nickelback, maar er ontbreekt helaas iets om deze band echt groot te laten worden.
Nummers als ‘Good Advice’ en ‘Misery Pills’ happen lekker weg, maar laten gewoon geen grote indruk achter. Meest opvallend nummer is ‘Youth Serrated’ dat met een lekker bluesy gitaargeluid en wat banjo en mondharmonica gefröbel wel wat authentieker klinkt, al moet je daarbij wel bedenken dat dit een Engelse band is en geen Amerikaanse. ‘Lily River’ is wel heel erg afgekeken van Alice In Chains en tevens horen we daarin ook nog een van Ugly Kid Joe gejat gitaarloopje. In ‘Last Ignition’ probeert Slaves To Gravity het bezwerende van wederom Alice In Chains na te bootsen en eerlijk is eerlijk, het is zo goed gedaan dat ondergetekende er nog bijna intrapte ook.
Slaves To Gravity zou er goed aan doen om een meer eigen gezicht te laten zien of, wanneer ze dat niet kunnen, gewoon eens naar de laatste Alice In Chains moeten luisteren, om te kunnen horen wat de grote jongens van de knapen onderscheidt. Overigens is dit Underwaterouterspace geen slechte plaat hoor, maar het is in vergelijking met het echte werk te gewoontjes. Het album is te verkrijgen in een mooie digipack uitvoering met daarbij een leuke dvd, waarop zes clips staan en wat making of’s.
Zoroaster - MatadorIedereen die ooit filosofie gekregen heeft, zal zich ongetwijfeld Zarathustra...
Raphael Saadiq - Stone Rollin' Ken je Tony! Toni! Toné! nog? Tegen het einde van de jaren ’90 scoorde de...