2011-05-09
Unkle heeft door de jaren heen al meerdere vormen gekend. Het muzikale project werd in de jaren negentig opgezet door schoolvrienden James Lavelle en Tim Goldsworth, maar alleen Lavelle is altijd gebleven. Ook de lijst gastartiesten, die altijd een belangrijk onderdeel is geweest van Unkle, is door de jaren heen veranderd. Where Did The Night Fall, het album dat vorig jaar al verscheen, maar in 2011 opnieuw is uitgebracht als deluxe edition, telt geen grote namen als Thom Yorke, Josh Homme of Richard Ashcroft meer. Maar of we daar nu zo blij mee moeten zijn?Één ding is in ieder geval duidelijk: de gastartiesten die aan dit album meewerkten stijgen nooit boven de muziek van ‘Unkle’ Lavelle uit, waardoor de gehele muziekmachine centraal staat en niet de losse onderdelen. En die muziekmachine is erg gevarieerd. Het eerste nummer na het intro bevat bijvoorbeeld vocalen van de psychedelische rockband Sleepy Sun. Lavelle’s productie klinkt bijna als wereldmuziek en sluit naadloos op de bijna oosterse zang aan. ‘Falling Stars’ met Gavin Clark is juist weer erg back to basics, met simpele gitaren en drums die het geheel afmaken.
Het grootste probleem van Where Did The Night Fall is dat het album al snel begint te vervelen. Alles klopt als een bus: de muziek van Unkle en de bijdrage van de gastartiesten smelten samen tot één geheel. Het is een plaat die je zonder ergernissen kunt draaien, terwijl je je met andere activiteiten bezig houdt. Maar luister er aandachtig naar en er valt niets bijzonders te ontdekken. Unkle werd in het verleden nogal eens vergeleken met Massive Attack, maar die vergelijking gaat tegenwoordig niet meer op. Zelfs op de minste plaat van 3D en Daddy G weet dat duo een geheel eigen sound te creëren. En wanneer hun eigen inzet niet voldeed, maakte de hulp van talenten als Guy Garvey of Damon Albarn veel goed.
Where Did The Night Fall is een aardig compilatiealbum van een niet meer relevante producer, die samen heeft gewerkt met artiesten die nog maar weinig indruk hebben gemaakt (Mark Lanegan is de vreemde eend in de bijt). Ook de bonus-cd van deze deluxe edition, Another Night Out, komt niet verder dan middelmatig niveau. Mocht Lavelle in de toekomst nog een Unkle-plaat uitbrengen, dan mag hij die wel gaan volproppen met heel veel grote gastartiesten, wil hij nog aandacht trekken. Het einde van Unkle lijkt mij echter waarschijnlijker.
Dan Sartain - Legacy of HospitalitySinds het ontstaan van Jon Spencer Blues Explosion in 1991 is deze band dé...
Zoroaster - Matador Iedereen die ooit filosofie gekregen heeft, zal zich ongetwijfeld Zarathustra...