2011-05-12
Door zijn debuutalbum The Animal uit 2009, werd de Britse Richard Walters opgemerkt als een talentvolle singer/songwriter. De rustige, heldere en fragiele falsetto stem op een basis van piano- of gitaarklanken zorgde ervoor dat de critici een vergelijk trokken met grote namen als Damien Rice, Thom Yorke en Jeff Buckley. Richard Walters groeide op in Universiteitsstad Oxford waar hij speelde in de band Theremin. In de schaduw van stadsgenoot Radiohead brachten ze de single `Minor Planets` uit op een lokaal label. Het leverde de band niet het resultaat waarop gehoopt werd. Hoewel de kritieken goed waren, hapten de grotere labels niet toe. De band viel uit elkaar en Walters deed solo nog eens een poging. Zijn liedje `All At Sea` werd gebruikt voor een aflevering van CSI:Miami en een groter publiek werd bereikt. Het gevolg was de release van zijn debuutalbum.
Opvolger Pacing is vanaf twee mei verkrijgbaar en staat vol met tegen dromerig aanleunende pop. In tegenstelling tot het debuutalbum heeft Walters samen met Bernard Butler (ex-gitarist Suede en producer van Duffy`s Rockferry) voor een vollere sound gekozen. Zelden tot nooit is er sprake van een moment dat er alleen een piano of gitaar te horen is.
`When You`re Young` opent het album en heeft een pakkend refrein op muziek die in de verte doet denken aan Radiohead, maar dan veel toegankelijker. De songs die volgen, stijgen zelden boven het gemiddelde uit. De single `Elephant In The Room` zorgde door de Amerikaanse versie van So You Think You Can Dance voor een ware hype op Youtube. Dat er wederom veel aandacht voor Walters is door toedoen van een tv-programma, zegt veel over de commerciële sound van zijn muziek. Naast de single is ook `Black Hair` meer uptempo dan de rest van het album. Opvallend is wel dat juist deze songs boven ballades als `Matress Fire` en `Where We Stand` uit weten te stijgen.
Pacing is net als zijn voorganger bij vlagen aangrijpend te noemen. Hoewel het album een stuk voller klinkt, staan er te veel songs op die in het rijtje van dertien in een dozijn komen. Een song als `Night Ends` is weemoedig en mooi, maar tegelijkertijd nogal vergankelijk en dat is jammer. Toch is Pacing geen slecht album; zeker voor liefhebbers van muziek in lijn van Coldplay, James Blunt, Snow Patrol en in Nederland Blaudzun is het album het beluisteren waard.
Dutch Uncles - CadenzaZe deden er vijf jaar over, maar het resultaat mag er wezen. Dutch Uncles...
Ladytron - Best Of In vijftien tracks blikt Best Of 00-10 terug op de vier, tot nog toe...