2011-04-25
Ze deden er vijf jaar over, maar het resultaat mag er wezen. Dutch Uncles zet met de debuutplaat Cadenza een lekker stukje progressieve pop neer, met meer laagjes dan een spekkoek en met een gevoel voor muzikaliteit, waar de gemiddelde artiest een niet te zuinig puntje aan kan zuigen. Nu zou je bij de Hollandse Oom’s denken dat er een linkje naar Nederland is. Of dat de heren Nederlands zijn, maar niets is minder waar. Aan de herkomst (Manchester) en aan de achternamen (zo Brits als het maar kan), is er geen Nederlandse glorie te bespeuren op deze plaat.
Britse glorie straalt er wel van Cadenza af, gezien het sterke indie-karakter. Maar tegelijk is er in een aantal nummers ook een meer Franse pop-invloed te horen. Denk aan bands als Phoenix. ‘The Rub’ is zo’n nummer, waarbij de invloed van de Franse band hoorbaar is.
Het vijftal weet sterke en tegelijk erg afwisselende drumtempo`s en hinkelende gitaarriffs te combineren met de enigszins bezwerend hoge zang van Duncan Wallis. Zonder uitzondering zijn de nummers nooit saai, doordat er snelle wisselingen van schema’s, tempo, diepte en gelaagdheid aan de dag wordt gelegd. Muzikaal zit Dutch Uncles uitstekend in elkaar en dat maakt dat dit debuut niet alleen een succes an sich is, maar zeker ook een belofte. Er zit belachelijk veel potentie in de kundigheid en in de wijsheid waarmee de heren elkaar aanvoelen.
Veelal worden de randen van de gitaarpop opgezocht. Zo wordt in de afsluiter geflirt met Motown, terwijl opener ‘Cadenza’ een funk en zelfs countrytintje meekrijgt, door de scherpe gitaar. En er wordt getikt aan rock in ‘Dressage’. Dit geflirt maakt het album wellicht wat pretentieus en dat wordt zeker versterkt door de schaamteloos sterke opbouw van de nummers. Kortweg: Dutch Uncles is dat hele slimme jochie in groep 7, dat altijd zijn vinger opsteekt. De band komt er echter goed mee weg.
Lekkerste nummer op de plaat is ‘Fragrant`, mede dankzij het effect op de eerste gitaar, die klinkt alsof hij net onder water is bespeeld. En zeker ook dankzij het refrein: een meezinger pur sang. De opbouw is hier iets meer standaard qua aanzwellen en inzakken. Tegelijk bewijst de gitaar maar weer dat er meer achter het nummer schuil gaat dan je op het eerste gezicht ziet.
En daarmee tikken we het belangrijkste van dit album aan. Er is zó veel te ontdekken in elk willekeurig nummer, dat het album op je in blijft werken. Nu kopen, en elke maand een keer luisteren. Gegarandeerd dat je telkens iets nieuws ontdekt, zoals bij een hele goede film. Cadenza is hopelijk de kick-off van een mooi verhaal rondom Dutch Uncles. Met deze plaat bewijzen ze dat ze dat verdienen.
Bearsuit - The Phantom ForestIk heb, naast mijn angst voor Sinterklaas, berenpakken altijd eng gevonden....
Richard Walters - Pacing Door zijn debuutalbum The Animal uit 2009, werd de Britse Richard Walters...