Het bekendste van het bekendste is toch altijd nog 'Poep in je hoofd'. De tekst “Zal ik jou eens even lekker in je bek schijten, of heb je al poep…poep in je hoofd” staat op Klassiek Raggen voorzien van violen en blazers. Het nummer begin met Pachelbel’s trouwmuziek en gaat over in “Hé trut! Poep in je hoofd.” Conceptueel gezien is het origineel en vernieuwend, maar qua arrangement is het toch wel wat saai. Laat ik het zo zeggen: het is duidelijk klassieke muziek, maar het is geen Bach. Punkrock bestaat vaak uit het herhalen van tonen, maar klassieke instrumenten lenen zich daar minder goed voor dan elektrisch jankhout. Nee, dat nummer is niet hetgene waarvoor je dit album moet kopen. Aan de andere kant is daar wel een geweldige vertolking van 'De Fles' van Hazes. Bob Fosko als alcoholist bezingt "Mocht ik aan de drank bezwijken. Mocht ik naar de klote gaan” met toepasselijke blazers. Ook Willeke Alberti’s 'Telkens Weer' krijgt door de gevoelige klassieke muziek en de nu opeens wel gevoelige manier van zingen/spreken een extra lading. Tevens zal deze cd voor velen een eerste indruk kunnen geven van Bob Fosko’s kapriolen.
Kortgezegd: Het idee achter dit album is geniaal, de uitvoering blijft er soms iets bij achter, maar soms ook niet. Maar dat is misschien ook wel weer de charme van Bob Fosko’s carrière. Niet alle experimenten lukken, maar waar zouden we zijn zonder poep in ons hoofd.
Mother Mother - Eureka Mother Mother is een Canadese band die werd opgericht door gitarist/zanger...
Buurman - Mount Everest De status van Nederlandstalige muziek heeft de afgelopen jaren een enorme...