2011-05-07
In 2004 komt Tom Claus het tot dan instrumentale Belgische project Cloon als zanger versterken. Al het eerdere materiaal wordt overboord gegooid en de band begint met het maken van nieuwe, eigen muziek. In 2006 geven ze hun eerste EP uit en in 2007 tourt de band met Clawfinger door Europa. Mostly Harmless wordt opgenomen in 2009 en 2010 en komt uiteindelijk in 2011 uit als volledig album.De band maakt muziek die het midden vindt tussen Faith No More, Primus en System of a Down. De zanger voegt hier maffe vocalen aan toe in stijl van Waits en Zappa. Op opener "Bananas" worden opgefokte, snelle, hoge rifjes afgewisseld met hysterisch geschreeuw. Het nummer eindigt in een crescendo, waarbij de zanger langdurig uitroept: "I said no!". Een technisch hoogtepunt is het, aan Primus refererende, getimede, beukende "Mostly Harmless". Grappig is de eenvoud van de tikkende drums tijdens het vers, die ondersteund worden door scheurende, precies gelijk lopende gitaar en zang. Het nummer heeft niet de complexiteit van de bass die gewoon is bij Primus, maar wel hetzelfde hortende en stotende karakter.
De overgang met "He Who Knows" is daardoor ook minimaal. Toch is dit nummer duisterder, meer fluisterend, nachtclubachtig ingezongen. Zoals de band zelf al aangeeft, zijn er ook hier invloeden van Frank Zappa terug te horen. Het nummer blijft misschien wel het sterkst hangen van allemaal. Op "Halftooth" wordt een maf verhaal vertelt over de rockakkoorden. Het nummer beukt pas echt hard tijdens het refrein. "La Ramba" lijkt op Amerikaanse Steel-guitar muziek.
Uit de toon valt het rustigere, meer normaal ingezongen "Slow Moving" waarop meer hardrock te horen is. Op "The Itch" slaat dit echter weer om in duistere metal. De band weet zich echter pas weer echt te hervatten op het grotendeels instrumentale "Elohim", dankzij het opgefokte gitaargeluid van de gitarist. Toch is de tweede helft van de plaat duidelijk wat minder geïnspireerd dan de eerste helft.
De Belgische band Cloon is een nieuwe speler binnen de creatieve metal. Vooral technisch hoogstaande nummers zoals de titeltrack en het op stonerrock geinspireerde "Elohim" blijven na beluistering bij. Zoals bij ongeveer alle metalbands zal de podiumprestatie bepalen hoe goed de band algemeen bekend wordt. De cd belooft veel, omdat alle registers volledig open gaan en veel tracks een snijdende opbouw kennen. Mogelijk is Cloon binnenkort wel publiekslieveling bij een grote groep metalheads. Technisch gezien zit het zeker goed.
Alamo Race Track - Unicorn Loves DeerCliché uitspraak: op goede dingen moet je lang wachten. Het slaat perfect op...
The Hillbilly Moon Explosion - Buy Beg or Steal The Hillbilly Moon Explosion is een rockabilly band uit Zürich, al noemen...