2011-05-21
Alina Orlova is een artieste die al enige jaren aan de weg timmert. De Litouwse zangeres zingt muziek zoals we deze normaal gesproken eenmaal per jaar voorbij horen komen op het Eurovisie Songfestival. Waar Alina Orlova daar tussen alle andere acts geen seconde zal opvallen, weet de zangeres op haar tweede album Mutabor nog redelijk te boeien.De zangeres zingt fluisterend over de onderwerpen die haar interesseren. In het gros van de gevallen blijft het echter de vraag wat dit precies is, gezien het feit dat haar songtitels in het Russisch zijn. Haar vocale kwaliteiten worden opgesierd met elektronische ritmes, violen en heel veel pianostukken. Hier en daar vallen zelfs nog enkele verrassende geluidsopnames, zoals bijvoorbeeld een uil, te horen. Deze dragen extra bij aan de dromerige sfeer die Alina creëert.
Er is slechts een enkel moment waarop Alina uit de dromerige sfeer komt. Het groots opgezette ‘Amerika’ doet erg cabaretesk aan en ontrolt zich tot een meer up-tempo Balkan melodie. Alina zingt er half krijsend overheen en zonder enige moeite valt er een scène uit een willekeurige musical onder te plakken.
Ook in sommige andere nummers valt het cabareteske element duidelijk waar te nemen. Op ‘Kibirkštėlė’ zou Alina zo door kunnen gaan voor een Litouwse variant van Roosbeef.
Roosbeef blinkt echter uit door haar spitsvondige teksten en het blijft de vraag of dat hier ook zo is. Door het niet verstaan van het Russisch is Mutabor uiteindelijk een album dat vol staat van de uitgemolken muzikale trucjes. Geen enkel nummer klinkt onaardig, maar Alina weet puur muzikaal gezien nergens echt te verrassen.
Met Mutabor probeert Alina Orlova voor de tweede keer door te breken in Europa. Hoewel ze ook een redelijk debuutalbum afleverde zit die kans er waarschijnlijk niet in. De zangeres klinkt teveel als de duizend in één dozijn songfestivalartiesten. Net zoals deze zal ook Alina ongetwijfeld weer snel in de vergetelheid belanden met haar weinig verrassende luistermuziek. Uiteraard is de Russische markt ook groot genoeg en wellicht worden onze oostelijke continentbewoners meer geboeid door de (vermoedelijk) scherpe spitsvondigheden van deze dame.
Eerdere recensies van Alina Orlova:
- 27-07-2010: Laukinis Suo Dingo.
Mike & The Mechanics - The RoadNa een stilte van zes jaar is er weer een teken van leven te bespeuren van...
Bombino - Agadez Wie vandaag de dag nog de bluesmuziek wil horen in zijn meest emotionele...