Thurston Moore - Demolished Thoughts Recensie op Podiuminfo

2011-05-31 Een paar maanden na het grotendeels akoestische solo-album van Dinosaur Jr.’s frontman J Mascis ligt er nu ook een zelfde soort langspeler van een andere grootheid uit de American Underground in de rekken. Waar Mascis hulp kreeg van onder meer Kurt Vile, Sophie Trudeau, Kevin Drew en Pall Jenkins, doet Sonic Youth’s Thurston Moore het met niemand minder dan Beck als producer en leveren ook harpiste Mary Lattimore, violiste Samara Lubelski, bassist Bram Inscore en drummer Joey Waronker hun bijdrage aan dit ingetogen en dromerige, maar zeker niet slaapverwekkende album.

De negen tracks op Demolished Thoughts liggen allen in het verlengde van de meest rustige songs (‘Honest James’, ‘Silver>Blue’ en ‘Never Light’) van Moore’s vorige album Trees Outside The Academy (2007). Het fellere en meer noisy en poppy geluid waar Moore bij vlagen op zijn vorige, maar vooral ook op zijn eerste solo-exercitie Psychic Hearts (1995) mee voor de dag kwam is hier volledig naar de achtergrond verdreven. Dat maakt van Demolished Thoughts een minder eclectische en voor sommige luisteraars wellicht ook een net iets te eenzijdige/weinig spetterende luisterervaring.

Ok, lekker hard scheuren en zalig uit de bocht vliegen is er hier niet bij, maar om dat nu aan te voeren als argument om het album direct als saaie uniformiteit te classificeren doet absoluut geen recht aan wat er ligt. Moore en zijn hulpbronnen hebben binnen de regelmatig ronduit sprookjesachtige folk-setting immers genoeg subtiele afwisseling neergelegd om keer op keer en bij iedere luisterbeurt meer en meer te boeien. Het sterke openingsduo ‘Benediction’ en ‘Illuminine’ vormt dan misschien een rustig kabbelend meertje; ‘Circulation’ is een vrij vinnige en dreigende track en richting het einde van ‘Orchard Street’ wordt het eveneens wat onrustiger en freaken de harp, de viool en de akoestische gitaar er op hun eigen wijze toch aardig op los. Verderop liggen ook nog onder meer het donkere en betoverende, Six Organs Of Admittance en Kiss The Anus Of The Black Cat in herinnering roepende hoogtepunt ‘Mina Loy’ en het al even hypnotiserende, grotendeels instrumentale klanktapijt ‘Space’ op u te wachten.

We weten wel beter, maar op basis van de composities en natuurlijk ook vanwege de kenmerkend zalvende stem van Moore, had Demolished Thoughts best een verzameling Sonic Youth-klassiekers in een (overwegend) akoestisch jasje kunnen zijn. Misschien een leuk project voor de toekomst? Of toch een beetje een goedkope ingeving? Hoe dan ook, Moore’s bezielde en overtuigende Demolished Thoughts was in ieder geval wel een uitermate goed idee met een uitwerking om te koesteren.

Noot.: De volgorde van de tracks op het aan ondergetekende geleverde promo-exemplaar kwam niet overeen met de op de hoes genoemde titels. Ondanks raadpleging van en gehannes met enkele officiële streams (via npr.org en guardian.co.uk) kan het zijn dat er toch nog een track met een andere is verward. Oprechte excuses mocht dit onverhoopt het geval zijn.

Eerdere recensies van Thurston Moore:
- 23-10-2007: Trees Outside the Academy.

Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:Thurston Moore Label:Matador