![[Jim Jones] – [Capo]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/1/2/jimjonescapo.jpg)
2011-06-20
De uit Harlem NY afkomstige Jim Jones is een van de oprichters van de hiphopgroep The Diplomats, ook wel bekend als Dipset. Andere leden van deze groep zijn Cam’ron en Juelz Santana. In zijn eentje heeft Jones ook al vier albums uitgebracht en het album Capo wordt daarmee automatisch het vijfde soloalbum van de rapper uit New York. Al mag Capo eigenlijk het voorvoegsel solo niet dragen. Op elk van de veertien nummers wordt de rapper vergezeld door een gastartiest en de aanwezigheid van al die gasten geeft de essentie van de cd weer. Jones is namelijk niet in staat om zelf een cd te dragen en heeft al de medewerking van anderen hard nodig om een redelijk product af te kunnen leveren.Omdat Jim Jones gewoonweg niet de beste rapper op zijn eigen cd is, zal een deel van de recensie gaan over de mensen die hij heeft opgetrommeld om hem bij te staan. De beste gastrollen worden gespeeld op de nummers ‘Carton Of Milk’ door de rapper The Game en op ‘Drops Is Out’ door Reakwon. Beide heren zetten hun gastheer in een dikke schaduw.
Tussen alle gasten zitten er nog twee die speciale aandacht verdienen; Wyclef Jean en Prodigy. Wyclef is een interessante, omdat ik hem niet op de gastenlijst had verwacht. Op het nummer ‘God Bless the Child’ zingt Wyclef echter een zeer mooi eerste couplet, waarna een refrein volgt bestaande uit één enkele, heel vervelende zich repeterende sample en waarin Jim zelf ook nog enkele stukjes rapt. Maar voor mijn gevoel had Wyclef er zonder dat irritante refrein en zonder rapper een veel mooier nummer van kunnen maken. Het verschijnen van Prodigy als gastrapper op een cd is opmerkelijk, omdat de rapper van het duo Mobb Deep enkele jaren vast zat wegens vuurwapenbezit en pas sinds heel kort weer een vrij man is.
De lekkerste beat gaat naar het nummer ‘Gettin To The Money’. Producer Dunlap weet ons op dit nummer een heerlijke beat voor te schotelen in de stijl van de Dirty South. Ondanks het verder teleurstellende niveau op de cd is dit toch wel een echt keiharde clubbanger waarmee je de tent gegarandeerd in beweging krijgt.
De dieptepunten op deze cd worden gevormd door de nummers waarop de rapper ineens denkt gevoelige muziek te moeten maken. De rustige beats op ‘Heart Attack’ en ‘Perfect Day’, maar ook het tenenkrommende ‘Everybody Jones’ met een wauwelende vrouw erdoorheen maken dit album volledig kapot. Als je al meer dan tien gasten nodig hebt om je solo-cd te maken en er dan nog dit soort nummers op moet zetten, kun je beter wachten tot je zelf genoeg goed materiaal hebt om uit te brengen. Jim Jones kan het wel, er staan een drietal zeer goede nummers Capo die zijn kunde bewijzen, maar deze drie nummers maken het helaas niet de moeite waard heel veel aandacht te besteden aan dit werk.
Muffler Men - Trigger and FlyWederom een debuutplaat uit België. Het is alsof iedereen die in het...
Bored Man Overboard - Rogue Bored Man Overboard komt uit Stockholm en wordt vergeleken met Arcade Fire...